U-16 Typ IIB
Posty: 1
• Strona 1 z 1
U-16 Typ IIB
przez Glasisch » 23.10.10, 17:23
U 16
Budowa rozpoczęta: 5 sierpnia 1935 r. (nr stoczniowy 251), wodowany: 28 kwietnia 1936 r., ukończony: 16 maja 1936 r. Stocznia: Deutsche Werke AG w Kilonii.
Od maja 1936 r. do października 1937 r. przydzielony do 1 Szkolnej Flotylli Weddigen w Kilonii, a pierwszym dowódcą okrętu został kpt. Heinz Beduhn. Od października 1937 r. przydzielony do 3 Flotylli Lohs w Kilonii.
Pierwszy patrol.
2 września 1939 r. wypłynął z Wilhelmshaven pod dowództwem kpt. Hansa Weingärtnera (dowodził od 30 września 1937 r., od września 1937 do października 1939 kpt. Weingärtner dowodził okrętem na zmianę z por. Udo Behrensem) z zadaniem postawienia min w Zatoce Tees (rejon Hartlepool). 8 września 1939 r. jednostka powróciła do Kilonii. Nie zanotowano żadnych zatopień na postawionym polu minowym.
Drugi patrol.
13 września 1939 r. wypłynął z portu z zadaniem patrolowania akwenu w rejonie Skudesnes. 28 września w odległości 45 Mm na południowy zachód od Stavanger zatrzymał pół godziny po północy, a o godz. 8.20 zatopił torpedą, szwedzki transportowiec s / s Nyland (3 378 BRT) płynący z Narwiku do Workington z ładunkiem rudy żelaza. 5 października 1939 r. jednostka powróciła do portu. Po powrocie z rejsu doszło do zmiany na stanowisku dowódcy, które 12 października objął kpt. Horst Wellner.
Trzeci patrol.
18 października 1939 r. wypłynął z portu z zadaniem postawienia min w rejonie Dungeness. Pole minowe ustawiono 22 października. W czasie rejsu powrotnego 24 października w rejonie Goodwin Sands został zlokalizowany i zaatakowany bombami głębinowymi przez sloop Puffin (dow. kmdr por. Hon J. M. G. Waldegrave) i trawler przystosowany do zwalczania okrętów podwodnych Caton Wyke (dow. kmdr H. R. B. Hammond ? Chambers). Podczas ataku okręt podwodny został uszkodzony i zatonął następnego dnia na pozycji 510 05? N i 010 28? E (południowy wschód od Dover). Razem z okrętem zginęła cała załoga. Jest bardzo prawdopodobne, że uszkodzony okręt podwodny zatonął po wejściu na jedną z brytyjskich min postawionych w tym rejonie. Jedyną ofiarą pola minowego został 23 października francuski dryfter rybacki Ste. Clair (57 BRT), który zatonął w odległości 10 Mm na południowy wschód od Folkestone.
25 października kadłub okrętu został zlokalizowany na mieliźnie i następnego dnia wzdłuż jego burty przycumowano łódź ratowniczą. Kadłub nosił ślady rozległych zniszczeń w części dziobowej z dużą dziurą w kadłubie sztywnym tuż przed kioskiem. Dwóch brytyjskich oficerów weszło do środka kiosku, ale wycofali się w chwili, gdy woda sięgała im do karku. Załamanie się pogody spowodowała wstrzymanie eksploracji wraka do 2 listopada Do tego czasu kadłub zapadł się głębiej w muł i sprowadzeni nurkowie zameldowali, że jego wnętrze jest w dużej części pokryte szlamem utrudniającym dalsze prace. Kolejne załamanie pogody przerwało dalsze prace.
Budowa rozpoczęta: 5 sierpnia 1935 r. (nr stoczniowy 251), wodowany: 28 kwietnia 1936 r., ukończony: 16 maja 1936 r. Stocznia: Deutsche Werke AG w Kilonii.
Od maja 1936 r. do października 1937 r. przydzielony do 1 Szkolnej Flotylli Weddigen w Kilonii, a pierwszym dowódcą okrętu został kpt. Heinz Beduhn. Od października 1937 r. przydzielony do 3 Flotylli Lohs w Kilonii.
Pierwszy patrol.
2 września 1939 r. wypłynął z Wilhelmshaven pod dowództwem kpt. Hansa Weingärtnera (dowodził od 30 września 1937 r., od września 1937 do października 1939 kpt. Weingärtner dowodził okrętem na zmianę z por. Udo Behrensem) z zadaniem postawienia min w Zatoce Tees (rejon Hartlepool). 8 września 1939 r. jednostka powróciła do Kilonii. Nie zanotowano żadnych zatopień na postawionym polu minowym.
Drugi patrol.
13 września 1939 r. wypłynął z portu z zadaniem patrolowania akwenu w rejonie Skudesnes. 28 września w odległości 45 Mm na południowy zachód od Stavanger zatrzymał pół godziny po północy, a o godz. 8.20 zatopił torpedą, szwedzki transportowiec s / s Nyland (3 378 BRT) płynący z Narwiku do Workington z ładunkiem rudy żelaza. 5 października 1939 r. jednostka powróciła do portu. Po powrocie z rejsu doszło do zmiany na stanowisku dowódcy, które 12 października objął kpt. Horst Wellner.
Trzeci patrol.
18 października 1939 r. wypłynął z portu z zadaniem postawienia min w rejonie Dungeness. Pole minowe ustawiono 22 października. W czasie rejsu powrotnego 24 października w rejonie Goodwin Sands został zlokalizowany i zaatakowany bombami głębinowymi przez sloop Puffin (dow. kmdr por. Hon J. M. G. Waldegrave) i trawler przystosowany do zwalczania okrętów podwodnych Caton Wyke (dow. kmdr H. R. B. Hammond ? Chambers). Podczas ataku okręt podwodny został uszkodzony i zatonął następnego dnia na pozycji 510 05? N i 010 28? E (południowy wschód od Dover). Razem z okrętem zginęła cała załoga. Jest bardzo prawdopodobne, że uszkodzony okręt podwodny zatonął po wejściu na jedną z brytyjskich min postawionych w tym rejonie. Jedyną ofiarą pola minowego został 23 października francuski dryfter rybacki Ste. Clair (57 BRT), który zatonął w odległości 10 Mm na południowy wschód od Folkestone.
25 października kadłub okrętu został zlokalizowany na mieliźnie i następnego dnia wzdłuż jego burty przycumowano łódź ratowniczą. Kadłub nosił ślady rozległych zniszczeń w części dziobowej z dużą dziurą w kadłubie sztywnym tuż przed kioskiem. Dwóch brytyjskich oficerów weszło do środka kiosku, ale wycofali się w chwili, gdy woda sięgała im do karku. Załamanie się pogody spowodowała wstrzymanie eksploracji wraka do 2 listopada Do tego czasu kadłub zapadł się głębiej w muł i sprowadzeni nurkowie zameldowali, że jego wnętrze jest w dużej części pokryte szlamem utrudniającym dalsze prace. Kolejne załamanie pogody przerwało dalsze prace.
- Glasisch
- Tonaż: 191.000 BRT
- Dołączył(a): 15.06.05, 19:56
- Lokalizacja: Bytom
Posty: 1
• Strona 1 z 1
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość