U-121 Typ IIB
Posty: 2
• Strona 1 z 1
U-121 Typ IIB
przez Brodołak » 02.01.08, 07:15
U 121 Typ IIB
Stocznia: Flender Werke AG, Lübeck-Siems
Numer zamówienia: 269
Zamówienie: 28.09.1937
Położenie stępki: 16.04.1938
Wodowanie: 20.04.1940
Wcielenie do służby: 28.05.1940
Numer pocztowy: M 01 240
Przebieg służby:
28.05.1940 - 30.06.1940 - U-bootschulflotille, Neustadt (okręt szkolny)
01.07.1940 - 25.03.1942 - 21 Flotylla U-bootów, Pillau (okręt szkolny)
26.03.1942 - 15.05.1942 - 24 Flotylla U-bootów, Memel (okręt szkolny)
16.05.1942 - 16.03.1945 - 21 Flotylla U-bootów, Pillau (okręt szkolny)
17.03.1945 - 02.05.1945 - 31 Flotylla U-bootów, Hamburg (szkolenie)
02.05.1945/05.05.1945 - Zatopiony przez własną załogę w Wesermünde w ramach operacji Regenbogen.
Dowódcy:
28.05.1940 - 30.03.1941 - KL. Karl-Ernst Schroeter
?.10.1940 - 05.11.1940 - OL Otto Harms
06.11.1940 - 27.11.1940 - OL Adalbert Schnee
31.03.1941 - 08.07.1941 - OL Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach
09.07.1941 - 25.03.1942 - KL. Gert Hetschko
26.03.1942 - 19.04.1942 - OL Ernst von Witzendorff
16.05.1942 - 08.02.1943 - LT Otto Westphalen
?.09.1942 - ?.12.1942 - LT Otto Hübschen (w zastępstwie)
09.02.1943 - 22.02.1944 - OL Ewald Hülsenbeck
23.02.1944 - 02.05.1945 - OL Friedrich Horst
Liczba patroli: 0
Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0
Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0
Okręt budowany na zamówienie chińskie. Po wybuchu II Wojny Światowej zamówienie zostało przejęte przez Kriegsmarine, która po wcieleniu jednostki do służby przeznaczyła ją do szkolenia załóg dla nowych okrętów podwodnych. Pod koniec stycznia 1945 roku U 121 przepłynął z bazy w Pillau do bazy w Kiel, poczym udał się do stoczni Bremer Vulkan-Vegesacker Werft w Bremie-Vegesack, gdzie miano okręt wyposażyć w chrapy w związku z planowanym użyciem go do atakowania nieprzyjacielskiej żeglugi u wschodnich wybrzeży Wielkiej Brytanii. W dniu 2 lub 5 maja 1945 roku przebywający w rejonie Wesermünde U 121 został zatopiony przez własną załogę w ramach operacji Regenbogen. Po wojnie w 1949 roku wrak okrętu został podniesiony z dna i do listopada roku następnego pocięty na złom.
Uwagi:
a.) W dniu 15.04.1945 roku zginął w pociągu MtrOGfr Gerhard Szlak (ur. 03.02.1924r), ciało pochowane na cmentarzu Bremerhaven-Geestemünde.
Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 3
Stocznia: Flender Werke AG, Lübeck-Siems
Numer zamówienia: 269
Zamówienie: 28.09.1937
Położenie stępki: 16.04.1938
Wodowanie: 20.04.1940
Wcielenie do służby: 28.05.1940
Numer pocztowy: M 01 240
Przebieg służby:
28.05.1940 - 30.06.1940 - U-bootschulflotille, Neustadt (okręt szkolny)
01.07.1940 - 25.03.1942 - 21 Flotylla U-bootów, Pillau (okręt szkolny)
26.03.1942 - 15.05.1942 - 24 Flotylla U-bootów, Memel (okręt szkolny)
16.05.1942 - 16.03.1945 - 21 Flotylla U-bootów, Pillau (okręt szkolny)
17.03.1945 - 02.05.1945 - 31 Flotylla U-bootów, Hamburg (szkolenie)
02.05.1945/05.05.1945 - Zatopiony przez własną załogę w Wesermünde w ramach operacji Regenbogen.
Dowódcy:
28.05.1940 - 30.03.1941 - KL. Karl-Ernst Schroeter
?.10.1940 - 05.11.1940 - OL Otto Harms
06.11.1940 - 27.11.1940 - OL Adalbert Schnee
31.03.1941 - 08.07.1941 - OL Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach
09.07.1941 - 25.03.1942 - KL. Gert Hetschko
26.03.1942 - 19.04.1942 - OL Ernst von Witzendorff
16.05.1942 - 08.02.1943 - LT Otto Westphalen
?.09.1942 - ?.12.1942 - LT Otto Hübschen (w zastępstwie)
09.02.1943 - 22.02.1944 - OL Ewald Hülsenbeck
23.02.1944 - 02.05.1945 - OL Friedrich Horst
Liczba patroli: 0
Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0
Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 0/0
Okręt budowany na zamówienie chińskie. Po wybuchu II Wojny Światowej zamówienie zostało przejęte przez Kriegsmarine, która po wcieleniu jednostki do służby przeznaczyła ją do szkolenia załóg dla nowych okrętów podwodnych. Pod koniec stycznia 1945 roku U 121 przepłynął z bazy w Pillau do bazy w Kiel, poczym udał się do stoczni Bremer Vulkan-Vegesacker Werft w Bremie-Vegesack, gdzie miano okręt wyposażyć w chrapy w związku z planowanym użyciem go do atakowania nieprzyjacielskiej żeglugi u wschodnich wybrzeży Wielkiej Brytanii. W dniu 2 lub 5 maja 1945 roku przebywający w rejonie Wesermünde U 121 został zatopiony przez własną załogę w ramach operacji Regenbogen. Po wojnie w 1949 roku wrak okrętu został podniesiony z dna i do listopada roku następnego pocięty na złom.
Uwagi:
a.) W dniu 15.04.1945 roku zginął w pociągu MtrOGfr Gerhard Szlak (ur. 03.02.1924r), ciało pochowane na cmentarzu Bremerhaven-Geestemünde.
Bibliografia:
http://uboat.net
http://www.ubootwaffe.net
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 3
- Brodołak
- Admiral
- Tonaż: 1.770.000 BRT
- Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
- Lokalizacja: Piastów
Re: U 121 Typ IIB
przez Glasisch » 23.10.10, 17:32
uzupełniam
U 121
Zlecenia udzielono 28.09.1937r., budowę rozpoczęto: 16 kwietnia 1938 r. (nr stoczniowy 269), wodowany: 20 kwietnia 1940 r., ukończony: 28 maja 1940 r. Stocznia: Lübecker Flender Werke AG w Lubece.
Jednostka budowana na międzywojenne zamówienie Chin*. Po rozpoczęciu działań wojennych zarekwirowana przez Kriegsmarine.
Po zakończeniu budowy jednostka została 28 maja operacyjnie podporządkowana Szkolnej Flotylli w Neustadt, a pierwszym dowódcą został kpt. Karl ? Ernst Schroeter. W dniu 1 lipca 1940 r. okręt został przeniesiony do 21 Flotylli Okrętów Podwodnych w Piławie (Pillau). W okresie październik ? 5 listopad 1940 r. tymczasowo dowództwo przejął kpt. Otto Harms i od 6 - 27 listopada dowodził tymczasowo por. Adalbert Schnee. 31 marca 1941 r. dowództwo nad okrętem przejął por. (później kpt.) Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach. Od 26 marca do 15 maja 1942 r. okręt został przejściowo podporządkowany 24 Flotylli Okrętów Podwodnych w Gdańsku.
Kolejnymi dowódcami byli:
- 9 lipiec 1941 r. ? 25 marzec 1942 r. kpt. Gert Hetschko
- 26 marzec 1942 r. ? 19 kwiecień 1942 r. por. Ernst von Witzendorff
- 20 kwietnia 1942 r. ? 8 luty 1943 r. por. Otto Westphalen
- od września 1942 r. - grudnia 1942 r. w zastępstwie dowodził por. Otto Hübschen.
- 9 luty 1943 r. ? 22 luty 1944 r. por. Ewald Hülsenbeck.
- 23 luty 1944 r. ? 2 maj 1945 r. por. Friedrich Horst. 17 marca 1945 r. okręt został podporządkowany 31 Flotylli Okrętów Podwodnych w Wilhelmshaven.
2 maja 1945 r. okręt został samozatopiony w Wesermünde. Po wojnie w październiku 1949 r. podniesiony i w roku następnym złomowany.
* Sporną kwestię, czy oba okręty podwodne były rzeczywiście budowane na przedwojenne zamówienie Królestwa Jugosławii, czy być może Chin ostatecznie wyjaśniają Rainer Busch i Hans Jürgen Röll w swoim dziele ?Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1939 ? 1945?. W rozdziale ?Germaniawerft Kiel? ? str. 193 ? 194 czytamy m.in., że w dniu 27 października 1938 r. stocznia przyjęła zlecenie na budowę dla Jugosławii dwóch okrętów podwodnych typu II B. Z powodu braku wolnych pochylni stępki pod numery stoczniowe 613 i 614 położono wprawdzie dopiero w dniu 1 czerwca 1940 r. i 15 września 1940 r., lecz już cztery dni później, bo 19 września 1940 r., prace zostały wstrzymane, a materiał pocięto na złom. Tej samej stoczni udzielono w dniu 6 czerwca 1939 r. również zlecenia na budowę trzech okrętów podwodnych typu VII B dla Bułgarii (numery stoczniowe 620 ? 622), które w dniu 19 września 1940 r. anulowano. Z rozdziału poświęconemu "Flender Werke AG Lübeck" (Lubeka) ze stron 237 ? 238 dowiadujemy się, że w dniu 28 września 1937 r. firma eksportowa HAPRO zleciła budowę w sumie pięciu okrętów podwodnych (numery stoczniowe: 268-272) dla Chin, z której to liczby ukończone zostały tylko dwa małe, przybrzeżne typu II B; przejęte przez Kriegsmarine w kwietniu 1940 ? U 120 (numer stoczniowy 268) oraz maju tego samego roku ? U 121 (numer stoczniowy 269). Patrz również strona 30. tego samego źródła.
W podobnym tonie wypowiadają się również:
1) Eberhard Rössler, ?Geschichte des deutschen U-Bootbaus? Band 1, Bernard & Graefe Verlag, Bonn 1996, rozdział 6.2, str. 204 pisze, że: ?Stan liczebny floty niemieckich okrętów podwodnych powiększył się tylko o trzy na eksport budowane jednostki, które zarekwirowano na początku wojny (dwie małe typu II B dla Chin i jeden duży, budowany według planów IvS [powiększony typ E 1] dla Turcji, któremu nadano oznaczenie UA).
2) Erminio Bagnasco, ?Uboote im 2. Weltkrieg? ? Technik-Klassen-Typen. Eine umfassende Enzyklopädie?. 5.wydanie 1996, Motorbuch Verlag, Stuttgart, str. 64 podaje: budowane dla Chin, zarekwirowane w 1939. .
3) Zvonimir Freivogel w artykule ?Jugosłowiańskie okręty podwodne typu Hrabri ? w ?Okręty Wojenne? numer 18 (b.d.w.) na stronie 13 pisze: ? ... w międzyczasie oba ?brytyjskie?(Hrabri i Smeli)okręty podwodne zdążyły się zestarzeć. W kręgach marynarki wojennej myślano o zastąpieniu ich w najbliższym czasie nowymi jednostkami i z tego powodu złożono w Niemczech zamówienie na budowę 2 małych, przybrzeżnych okrętów podwodnych typu II B, co nastąpiło w dniu 27.10.1938. Zlecenie otrzymała stocznia ?Germania? w Kilonii (!!), lecz budowy okrętów natychmiast nie rozpoczęto; prawdopodobnie nie było w tym czasie wolnych pochylni. ... Wkrótce wybuchła II wojna światowa. Przez dwa lata Królestwo Jugosławii pozostawało neutralne. W stoczni ?Germania? w dniu 1.czerwca i 15.czerwca 1940 położono stępki pod oba jugosłowiańskie okręty podwodne (numer stoczniowy 613 i 614). Ledwo co rozpoczęte prace zostały jednak już 19.września 1940 wstrzymane, a umowę rozwiązano.
Wyporność
nawodna: 279 t std
podwodna: 414 tm
Wymiary: 42,70 x 4,10 x 3,90 śr. m (kadłub naciskotrwały: 28,20 x 4,00)
Napęd: 2 silniki wysokoprężne MWM RS 127 S / 2 silniki elektryczne SSW PG VV 322 / 36
Moc maszyn: 700 KM / 360 KM
Prędkość
nawodna: 13 węzłów
podwodna: 6,9 węzła
Zasięg
nawodny: 3 100 Mm / 8 węzłów
podwodny: 43 Mm / 4 węzłach
Zapas paliwa: 21 t
Uzbrojenie: 1 x 20 mm, 3 wt 533 mm (dziobowe, 5 torped, albo zamiast torped 12 min TMA lub 18 typu TMB) *
Załoga: 22 ? 24 ludzi.
Czas awaryjnego zanurzenia 28 sekund
Maksymalna głębokość zanurzenia: ok. 150 m
-------------------------
* Na początku II wojny światowej.
U 121
Zlecenia udzielono 28.09.1937r., budowę rozpoczęto: 16 kwietnia 1938 r. (nr stoczniowy 269), wodowany: 20 kwietnia 1940 r., ukończony: 28 maja 1940 r. Stocznia: Lübecker Flender Werke AG w Lubece.
Jednostka budowana na międzywojenne zamówienie Chin*. Po rozpoczęciu działań wojennych zarekwirowana przez Kriegsmarine.
Po zakończeniu budowy jednostka została 28 maja operacyjnie podporządkowana Szkolnej Flotylli w Neustadt, a pierwszym dowódcą został kpt. Karl ? Ernst Schroeter. W dniu 1 lipca 1940 r. okręt został przeniesiony do 21 Flotylli Okrętów Podwodnych w Piławie (Pillau). W okresie październik ? 5 listopad 1940 r. tymczasowo dowództwo przejął kpt. Otto Harms i od 6 - 27 listopada dowodził tymczasowo por. Adalbert Schnee. 31 marca 1941 r. dowództwo nad okrętem przejął por. (później kpt.) Freiherr Egon Reiner von Schlippenbach. Od 26 marca do 15 maja 1942 r. okręt został przejściowo podporządkowany 24 Flotylli Okrętów Podwodnych w Gdańsku.
Kolejnymi dowódcami byli:
- 9 lipiec 1941 r. ? 25 marzec 1942 r. kpt. Gert Hetschko
- 26 marzec 1942 r. ? 19 kwiecień 1942 r. por. Ernst von Witzendorff
- 20 kwietnia 1942 r. ? 8 luty 1943 r. por. Otto Westphalen
- od września 1942 r. - grudnia 1942 r. w zastępstwie dowodził por. Otto Hübschen.
- 9 luty 1943 r. ? 22 luty 1944 r. por. Ewald Hülsenbeck.
- 23 luty 1944 r. ? 2 maj 1945 r. por. Friedrich Horst. 17 marca 1945 r. okręt został podporządkowany 31 Flotylli Okrętów Podwodnych w Wilhelmshaven.
2 maja 1945 r. okręt został samozatopiony w Wesermünde. Po wojnie w październiku 1949 r. podniesiony i w roku następnym złomowany.
* Sporną kwestię, czy oba okręty podwodne były rzeczywiście budowane na przedwojenne zamówienie Królestwa Jugosławii, czy być może Chin ostatecznie wyjaśniają Rainer Busch i Hans Jürgen Röll w swoim dziele ?Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1939 ? 1945?. W rozdziale ?Germaniawerft Kiel? ? str. 193 ? 194 czytamy m.in., że w dniu 27 października 1938 r. stocznia przyjęła zlecenie na budowę dla Jugosławii dwóch okrętów podwodnych typu II B. Z powodu braku wolnych pochylni stępki pod numery stoczniowe 613 i 614 położono wprawdzie dopiero w dniu 1 czerwca 1940 r. i 15 września 1940 r., lecz już cztery dni później, bo 19 września 1940 r., prace zostały wstrzymane, a materiał pocięto na złom. Tej samej stoczni udzielono w dniu 6 czerwca 1939 r. również zlecenia na budowę trzech okrętów podwodnych typu VII B dla Bułgarii (numery stoczniowe 620 ? 622), które w dniu 19 września 1940 r. anulowano. Z rozdziału poświęconemu "Flender Werke AG Lübeck" (Lubeka) ze stron 237 ? 238 dowiadujemy się, że w dniu 28 września 1937 r. firma eksportowa HAPRO zleciła budowę w sumie pięciu okrętów podwodnych (numery stoczniowe: 268-272) dla Chin, z której to liczby ukończone zostały tylko dwa małe, przybrzeżne typu II B; przejęte przez Kriegsmarine w kwietniu 1940 ? U 120 (numer stoczniowy 268) oraz maju tego samego roku ? U 121 (numer stoczniowy 269). Patrz również strona 30. tego samego źródła.
W podobnym tonie wypowiadają się również:
1) Eberhard Rössler, ?Geschichte des deutschen U-Bootbaus? Band 1, Bernard & Graefe Verlag, Bonn 1996, rozdział 6.2, str. 204 pisze, że: ?Stan liczebny floty niemieckich okrętów podwodnych powiększył się tylko o trzy na eksport budowane jednostki, które zarekwirowano na początku wojny (dwie małe typu II B dla Chin i jeden duży, budowany według planów IvS [powiększony typ E 1] dla Turcji, któremu nadano oznaczenie UA).
2) Erminio Bagnasco, ?Uboote im 2. Weltkrieg? ? Technik-Klassen-Typen. Eine umfassende Enzyklopädie?. 5.wydanie 1996, Motorbuch Verlag, Stuttgart, str. 64 podaje: budowane dla Chin, zarekwirowane w 1939. .
3) Zvonimir Freivogel w artykule ?Jugosłowiańskie okręty podwodne typu Hrabri ? w ?Okręty Wojenne? numer 18 (b.d.w.) na stronie 13 pisze: ? ... w międzyczasie oba ?brytyjskie?(Hrabri i Smeli)okręty podwodne zdążyły się zestarzeć. W kręgach marynarki wojennej myślano o zastąpieniu ich w najbliższym czasie nowymi jednostkami i z tego powodu złożono w Niemczech zamówienie na budowę 2 małych, przybrzeżnych okrętów podwodnych typu II B, co nastąpiło w dniu 27.10.1938. Zlecenie otrzymała stocznia ?Germania? w Kilonii (!!), lecz budowy okrętów natychmiast nie rozpoczęto; prawdopodobnie nie było w tym czasie wolnych pochylni. ... Wkrótce wybuchła II wojna światowa. Przez dwa lata Królestwo Jugosławii pozostawało neutralne. W stoczni ?Germania? w dniu 1.czerwca i 15.czerwca 1940 położono stępki pod oba jugosłowiańskie okręty podwodne (numer stoczniowy 613 i 614). Ledwo co rozpoczęte prace zostały jednak już 19.września 1940 wstrzymane, a umowę rozwiązano.
Wyporność
nawodna: 279 t std
podwodna: 414 tm
Wymiary: 42,70 x 4,10 x 3,90 śr. m (kadłub naciskotrwały: 28,20 x 4,00)
Napęd: 2 silniki wysokoprężne MWM RS 127 S / 2 silniki elektryczne SSW PG VV 322 / 36
Moc maszyn: 700 KM / 360 KM
Prędkość
nawodna: 13 węzłów
podwodna: 6,9 węzła
Zasięg
nawodny: 3 100 Mm / 8 węzłów
podwodny: 43 Mm / 4 węzłach
Zapas paliwa: 21 t
Uzbrojenie: 1 x 20 mm, 3 wt 533 mm (dziobowe, 5 torped, albo zamiast torped 12 min TMA lub 18 typu TMB) *
Załoga: 22 ? 24 ludzi.
Czas awaryjnego zanurzenia 28 sekund
Maksymalna głębokość zanurzenia: ok. 150 m
-------------------------
* Na początku II wojny światowej.
Nie masz wystarczających uprawnień, aby zobaczyć pliki załączone do tego postu.
- Glasisch
- Tonaż: 191.000 BRT
- Dołączył(a): 15.06.05, 19:56
- Lokalizacja: Bytom
Posty: 2
• Strona 1 z 1
Kto przegląda forum
Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 1 gość