U 331 Typ VIIC - historia rozszerzona

Stocznia: Nordseewerke GmbH, Emden
Nr zamówienia: 203
Zamówienie: 23.09.1939
Położenie stępki: 26.01.1940
Wodowanie: 20.12.1940
Wcielenie do służby: 31.03.1941
Nr pocztowy: M 37 182

Przebieg służby:
31.03.1941 ? 01.07.1941 ? 1 Flotylla U-bootów, Kiel (szkolenie załogi)
01.07.1941 ? 14.10.1941 ? 1 Flotylla U-bootów, Brest (okręt bojowy)
15.10.1941 ? 14.04.1942 ? 23 Flotylla U-bootów, Salamis (okręt bojowy)
15.04.1942 ? 17.11.1942 ? 29 Flotylla U-bootów, La Spezia (okręt bojowy)
17.11.1942 ? Zatopiony na północ od Algieru torpedą zrzuconą przez brytyjski samolot Albacore z lotniskowca HMS Formidable.

Dowódcy:
31.03.1941 ? 17.11.1942 ? OL ~ KL Freiherr Hans-Dietrich von Tiesenhausen (KR)

Odbyte patrole bojowe: 9

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 0/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (31.100 BRT)/ 1 (372 BRT)

Zatopione/uszkodzone pomocnicze okręty wojenne: 1 (9.135 BRT)/0

Okres służby U 331 przed rozpoczęciem wykonywania patroli bojowych:
01.04. ? 03.04.1941 ? Emden ? wyposażanie i próbne zanurzenia.
05.04. ? 15.04.1941 ? Kiel ? próby morskie w ramach UAK,
07.04.1941 ? nalot na port i miasto Kiel, podczas którego U 331 został rufą wyholowany z zagrożonego rejonu.
08.04.1941 ? drugi ciężki nalot na Kiel, w trakcie którego U 331 przy pomocy silników elektrycznych przemieścił się w rejon zapory Friedrichsort, uciekając przed spadającymi m.in. na teren portu wojennego bombami.
16.04. ? 17.04.1941 ? R?nne/Bornholm ? próba hydrofonów w ramach UAG Schall.
18.04. ? 24.04.1941 ? Danzig ? próby morskie w ramach UAK.
26.04.1941 ? Hela ? pobranie min,
28.04.1941 ? Danzig ? pobyt w stoczni Holm w celu wymiany nadajnika.
29.04.1941 ? zatoka Pucka ? ćwiczenia w stawianiu min.
17.05. ? 25.05.1941 ? Gotenhafen ? ćwiczenia taktyczne w ramach 27 Flotylli U-bootów.
28.05. ? 25.06.1941 ? Emden ? przegląd i prace remontowe w stoczni Nordseewerke.
28.06. ? 30.06.1941 ? Kiel ? demagnetyzacja i przygotowanie okrętu do wyjścia na pierwszy patrol bojowy.

Patrol 1 (02.07.1941 ? 19.08.1941)
02.07. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena wraz z U 501 i U 84 o godzinie 05:00 wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. O godzinie 08:10 po wejściu na rutę 15 doszło do spotkania z przerywaczem zagród minowych Spbr2 oraz dwoma dozorowcami, w eskorcie których skierowano się w stronę cieśnin duńskich. Tego samego dnia po osiągnięciu o 15:30 punktu Schw.27 rolę eskorty przejęły dwa dozorowce: V 1607 i V 1603. Następnego dnia o 02:00 (kwadrat marynarki AO 4486) U 501 i U 84 odłączyły się od U 331 obierając kurs na Horten. O 12:30 (kwadrat marynarki AO 3624) doszło do kolejnej zmiany składu eskorty, w miejsce dotychczasowych dwóch dozorowców przybył trałowiec M 447 oraz dozorowiec V 5505. Prawie dziesięć godzin później o 22:00 (kwadrat marynarki AN 3141) z powodu złej widoczności utracono kontakt z eskortą. Czwartego lipca o godzinie 18:30 (kwadrat marynarki AF 7688) wyminięto dostrzeżoną wcześniej przez wachtowych angielską dryfującą minę morską. Dnia 7 lipca o godzinie 08:46 (kwadrat marynarki AL 3131) na U 331 odebrano pochodzący z samolotu zwiadu meldunek o kontakcie z konwojem w kwadracie marynarki AM 4255, w kierunku którego się niezwłocznie skierowano. Najprawdopodobniej meldowanym konwojem był konwój OG.66. Ponieważ więcej meldunków z samolotu nie odebrano Hans-Dietrich von Tiesenhausen następnego dnia zaniechał poszukiwań konwoju. W dniu 9 lipca o godzinie 01:09 (kwadrat marynarki AL 4266) nadano do dowództwa meldunek pogodowy o następującej treści:
?15?C, SW 1-2.?.
Cztery dni później 13 lipca o 04:00 osiągnięto rejon operacyjny, przypadający na kwadrat AK 7936. Piętnastego lipca o 21:45 (kwadrat marynarki AK 8561) doszło do spotkania z wracającym do bazy U 202, na którego postanowiono przekazać pocztę. W trakcie manewrów mających ustawić U 202 w pobliżu burty doszło do kolizji w wyniku której U 331 odniósł lekkie uszkodzenia zbiornika balastowego nr 1. Następnego dnia o 04:00 osiągnięto nowy wyznaczony rejon, przypadający na kwadrat AK 8271. Dziewiętnastego lipca o 15:45 (kwadrat marynarki AK 4449) doszło do spotkania z U 74, z którym przy pomocy lampy sygnałowej wymieniono się informacjami. Trzy dni później 21 lipca o 22:20 (kwadrat marynarki BE 1169) przez krótki czas na kursie 180? nawiązano kontakt wzrokowy z przebywającym w pobliżu U 562. Następnego dnia o godzinie 10:20 (kwadrat marynarki BE 1364) po raz czwarty podczas tego patrolu nawiązano kontakt z innym U-bootem, tym razem z U 564 z którym wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi. Dwudziestego szóstego lipca o godzinie 15:57 (kwadrat marynarki BE 5247) w związku z odebranym meldunkiem U 68 o kontakcie z wrogim konwojem, którym był konwój OG.69, rozpoczęto operację przeciwko niemu. Następnego dnia o 00:30 (kwadrat marynarki BE 5886) z pomostu U 331 na kursie 135? dostrzeżono rozbłyski flar w stronę których się skierowano. Ponad godzinę później o 01:36 Hans-Dietrich von Tiesenhausen rozpoczął podejście w celu zaatakowania dużej jednostki eskorty zidentyfikowanej jako krążownik, ale zanim zdołał wyjść na dogodną do ataku pozycję ta zmieniła kurs na południowy. O 03:16 (kwadrat marynarki BE 8292) z wyrzutni nr I w kierunku znajdującego się najbliżej statku wystrzelono torpedę, która jednak chybiła celu. Dwanaście minut później U 331 wykonał alarmowe zanurzenie przed dwoma nadpływającymi niszczycielami, które przystąpiły do ataków z wykorzystaniem bomb głębinowych (pierwsze bomby eksplodowały w momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości 45 metrów). Po wynurzeniu mającym miejsce o 05:01 rozpoczęto pościg za konwojem, który w międzyczasie zdążył się oddalić. O 12:52 (kwadrat marynarki BE 8866) z pomostu U 331 dostrzeżono rozbłyski ognia przeciwlotniczego prowadzonego przez okręty i statki konwoju w kierunku samolotu zwiadu lotniczego Fw.200 Condor. Sześć minut później doszło do spotkania i wymienienia się informacjami z napotkanym U 68. O 13:21 z pomostu U 331 dostrzeżono płynący kursem południowy zachód ścigany konwój. Wkrótce potem okręt zszedł w zanurzenie z zamiarem wykonania dziennego ataku na płynący w lewej kolumnie duży statek, co zostało jednak udaremnione przez inne jednostki konwoju. Prawie sześć godzin później o 18:19 (kwadrat marynarki BE 9992) U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni rozpoczynając utrudniony przez mgłę pościg za konwojem. Wkrótce potem wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu okrętu eskortowego zidentyfikowanego jako korweta, która trzydzieści minut później dostrzegła także okręt von Tiesenhausena otwierając w jego kierunku niecelny ogień i udaremniając w ten sposób planowany na nią atak. Dwudziestego ósmego lipca o 08:44 (kwadrat marynarki CF 3732) na kursie 275? ponownie nawiązano kontakt z konwojem, rozpoczynając jego śledzenie. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 20:27 (kwadrat marynarki CF 3986) U 331 został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 23:04 przez nieprzyjacielski samolot. Tuż po północy następnego dnia (kwadrat marynarki CF 3998) ponownie nawiązano kontakt ze znajdującym się przed dziobem konwojem. O 08:37 podążający za nim okręt von Tiesenhausena został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 11:03 przez nieprzyjacielską korwetę. Po wynurzeniu ze względu na niski poziom paliwa zaniechano dalszego pościgu za konwojem, prosząc jednocześnie dowództwo o możliwość uzupełnienia paliwa około 31 lipca w drodze powrotnej do Francji. Tego samego dnia odebrano pochodzącą z BdU odpowiedź o następującej treści:
?Uzupełnianie paliwa przeprowadzić w nocy z 31 lipca na 1 sierpnia.?.
W dniu 1 sierpnia o godzinie 00:36 (kwadrat marynarki CG 9513) U 331 zszedł w zanurzenie rozpoczynając skryte podejście w pobliże hiszpańskiego portu w Kadyksie, gdzie z zacumowanego tam frachtowca niemieckiego Thalia miano pobrać paliwo. Po wynurzeniu które miało miejsce o 02:15 skierowano się w stronę Thalii, cumując godzinę później o 03:35 przy jej sterburcie. W trakcie trwającej do godziny 05:30 operacji uzupełniania zapasów na pokład U 331 załadowano świeży prowiant, torpedę G7a oraz przepompowano 22m3 paliwa oraz 4m3 świeżej wody. Poza tym na pokład frachtowca przekazano wymagającego opieki medycznej FkOb.Gfr Schwarza, który podczas patrolu doznał otarcia prawej goleni, które przeistoczyło się w dużą ropiejącą ranę. Po zdaniu cum okręt von Tiesenhausena w eskorcie barkasu rozpoczął opuszczanie portu. Pomiędzy godziną 06:58 a 09:25 przeprowadzono próbne zanurzenie oraz trymowanie okrętu, poczym osadzono go na dnie. Tuż po północy 2 sierpnia U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni kierując się ponownie ku Thalii, cumując u jej burty o 02:40. Podczas trwającego do 05:00 załadunku na okręt von Tiesenhausena przepompowano 34m3 paliwa, po czym opuszczono port kierując się na otwarte wody. O 09:42 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?U 331 jako rejon ataku obsadzić kwadrat CG 57.?.
W dniu 7 sierpnia o 16:31 (kwadrat marynarki CG 4586) spotkano się z U 79 z którym przy pomocy alfabetu morsa wymieniono się informacjami. Od dziewiątego sierpnia U 331 prowadził działania przeciwko konwojowi gibraltarskiemu, którym był meldowany przez agentów konwój HG.69. Następnego dnia o 15:10 (kwadrat marynarki CG 8578) odebrano pochodzący z U 79 meldunek o kontakcie z oczekiwanym konwojem. Jedenastego sierpnia o 10:54 (kwadrat marynarki CG 8132) nad płynącym na powierzchni U 331 przeleciał kierujący się na południe samolot Fw 200 Condor, co spowodowało, że Hans-Dietrich von Tiesenhausen zaczął podejrzewać, że poszukiwany konwój uległ podzieleniu a U 79 nawiązał kontakt z jego północną częścią. O 13:30 (kwadrat marynarki CG 8148)doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z U 124. Godzinę później doszło do podobnego spotkania tym razem z U 124. O 15:50 przebywające w pobliżu U 331 napotkane okręty obrały kurs północny niknąc wkrótce potem z zasięgu wzroku. Następnego dnia o godzinie 00:50 (kwadrat marynarki CG 5711) z pomostu okrętu von Tiesenhausena dostrzeżono okręt eskortowy zidentyfikowany jako niszczyciel, za którym następnie podążono licząc na to, że ten zaprowadzi go do konwoju. Trzydzieści pięć minut później o 01:25 nawiązano kontakt z HG.69, za którym następnie podążono nadając sygnały naprowadzające. O 04:30 (kwadrat marynarki CG 4695) z powodu złej widoczności utracono kontakt z konwojem. Po południu o godzinie 13:57 (kwadrat marynarki CG 4654) U 331 został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do 15:41 przez nieprzyjacielską łódź latającą. Wieczorem tego samego dnia o 21:11 (kwadrat marynarki CG 4278) ponownie nawiązano kontakt wzrokowy z niszczycielem, za którym następnie podążono. Pół godziny później śledzony okręt wykrył obecność jednostki von Tiesenhausena zmuszając ją do ucieczki w kierunku północnym. Trzynastego sierpnia o 02:10 (kwadrat marynarki CG 4191) na kursie 340? wykryto niszczyciel a niedługo potem na kursie 80? sylwetkę włoskiego okrętu podwodnego. O 07:47 (kwadrat marynarki CG 4158) poszukujący konwoju U 331 został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 09:30 przez trzy niszczyciele. O 11:24 (kwadrat marynarki CG 4143) ponownie musiano się skryć po wodą tym razem uciekając przed nadlatującym bombowcem zidentyfikowanym jako maszyna typu Consolidated. Po południu o 14:25 doszło do spotkania i wymiany sygnałami rozpoznawczymi z napotkanym włoski okrętem podwodnym Marconi. O godzinie 16:30 w związku z niskim stanem paliwa (ca. 20m3) oraz awarią sprężarki Junkersa Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał rozpoczęcie rejsu powrotnego. Jeszcze tego samego dnia o 21:25 (kwadrat marynarki CG 4148) doszło do spotkania z U 93, z którym wymieniono się informacjami za pomocą flag sygnałowych. W dniu 15 sierpnia o godzinie 20:00 (kwadrat marynarki BF 7850) z pomostu U 331 zaobserwowano błyski latarni na przylądku Finisterre i Vilano. Następnego dnia pomiędzy godziną 07:02 a 07:42 (kwadrat marynarki BF 7659) wymijano prowadzącą połów grupę kutrów. Trzy dni później 19 sierpnia o 13:40 (kwadrat marynarki BF 6149) spotkano się z eskortą, w towarzystwie której obrano kurs na bazę w Lorient, gdzie przybyto o 16:20, kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 8.042 mile morskie na i pod powierzchnią.

Patrol 2 (24.09.1941 - 11.10.1941)
24.09. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 08:30 wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z otrzymanym rozkazem wraz z innymi okrętami grupy ?Goeben?, przedrzeć się przez Cieśninę Gibraltarską na Morze Śródziemne, aby w oparciu o bazy we Włoszech i okupowanej Grecji atakować nieprzyjacielską żeglugę. Wkrótce po opuszczeniu Lorient U 331 spotkał się z eskortą, w towarzystwie której podążał w stronę punktu Pt. L 2 a następnie trasą Ceder/Tanne. W dniu 27 września o 15:43 (kwadrat marynarki CG 5888) okręt von Tiesenhausena został zmuszony do zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 16:07 przez wrogi samolot zidentyfikowany jako Sunderland. Następnego dnia o 15:45 (kwadrat marynarki CG 9574) z pomostu U 331 dostrzeżono zarys hiszpańskiego i afrykańskiego brzegu. Trzydzieści siedem minut później o 16:22 wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującą łodzią latającą, po czym pozostano pod wodą do godziny 21:10. Niecałą godzinę później o 22:05 U 331 ponownie zszedł w zanurzenie rozpoczynając podwodny marsz z prędkością 20 mil morskich na godzinę, zamierzając w ten sposób sforsować cieśninę gibraltarską płynąc przy afrykańskim brzegu. Następnego dnia o 04:37 (kwadrat marynarki CG 9671) po pomyślnym sforsowaniu cieśniny w celu przewentylowania wnętrza i naładowania baterii akumulatorów okręt von Tiesenhausena pojawił się na powierzchni nie napotykając w pobliżu żadnych jednostek wroga. Trzydziestego września o godzinie 01:00 (kwadrat marynarki CH 7532) minięto przylądek de Gata obierając następnie kurs 70?. W dniu 2 października o 04:35 (kwadrat marynarki CJ 7424) minięto jasno oświetloną francuską jednostkę a niedługo potem po stronie bakburty dostrzeżono wybrzeża Sardynii. Następnego dnia o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki CJ 8595) na kursie 84? z pomostu U 331 dostrzeżono wybrzeża wyspy Ustica. Pięćdziesiąt pięć minut później (kwadrat marynarki CJ 8593) wyminięto dostrzeżoną wcześniej przez wachtowych pojedyńczą torpedę wystrzeloną z okrętu podwodnego, w którego stronę wkrótce się skierowano. Wkrótce potem przed dziobem zaobserwowano zanurzający się okręt . Ponieważ niezidentyfikowana jednostka po zanurzeniu prowadziła obserwację przez peryskop nadano w jej kierunku włoski sygnał rozpoznawczy, po czym popłynięto dalej. Niedługo potem zaobserwowano wynurzenie niezidentyfikowanej. Ponieważ zdarzenie to miało miejsce parę minut po nadaniu sygnału rozpoznawczego Hans-Dietrich von Tiesenhausen uznał, że ma do czynienia z włoskim okrętem podwodnym najprawdopodobniej typu Argo. Czwartego października o 09:00 (kwadrat marynarki CJ 9812) spotkano się z włoskim torpedowcem San Marino, w towarzystwie którego skierowano się w stronę Mesyny, gdzie przybyto o 10:35. Podczas pobytu we włoskim porcie na pokład U 331 przybył oficer włoskiej marynarki wojennej oraz mający pełnić rolę tłumacza niemiecki żołnierz należący do Afrikakorps, którzy przekazali następującą wiadomość:.
?Przedwczoraj o godzinie 07:10 trzy mile na zachód od punktu Pellaro dostrzeżono wrogi okręt podwodny. Dlatego musiano zygzakować płynąc z dużą prędkością.?.
Podczas rozmowy z oficerem Hans-Dietrich von Tiesenhausen wspomniał o ataku na ich okręt, na co Włoch odpowiedział, że atak ten musiał wykonać angielski okręt podwodny. O 10:45 goście opuścili pokład U 331, który następnie udał się na dalszą część patrolu, którą miał przeprowadzić w rejonie Tobruku. Szóstego października o 17:10 osiągnięto swój rejon operacyjny przypadający na kwadrat CO 5965. Dwa dni później 8 października o 08:50 (kwadrat marynarki CO 6746) doszło do spotkania z U 559. Dziesiątego października o godzinie 01:26 (kwadrat marynarki CO 9261) z pomostu U 331 dostrzeżono trzy motorowe frachtowce (prawdopodobnie barki desantowe), w stronę których się skierowano. Dziewięć minut później w kierunku ściganych jednostek otworzono ogień artyleryjski na który nieprzyjaciel odpowiedział kontrrostrzałem. Po trwającej pięć minut wymianie ogniowej Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał zaprzestanie ostrzału i oddalenie się od przeciwnika. O godzinie 04:02 (kwadrat marynarki CO 9265) w kierunku dostrzeżonej barki desantowej, którą była brytyjska HMS TLC-2 (A2, 375 ton) wystrzelono pojedyńczą torpedę. Dziesięć minut później na okręcie von Tiesenhausena zarejestrowano silną detonację, która według oceny hydroakustyka nie mogła pochodzić od trafienia torpedą. Wkrótce potem na atakowanej jednostce zaobserwowano eksplozję. O 04:17 i 4:39 w kierunku kolejnej barki, którą była HMS TLC-7 (A 7, 375 ton) wystrzelono drugą i trzecią torpedę, które chybiły jednak celu. Jedenaście minut później U 331 rozpoczął ostrzał nieprzyjaciela, który skutecznie na niego odpowiedział ogniem m.in. działek kal. 40mm, zmuszając okręt von Tiesenhausena do ucieczki. Na skutek wymiany ogniowej uszkodzenia odniosła barka HMS TLC-18 (A 18, 375 ton) na której ranny został nawigator SubLt. G.S. Sinclair oraz U 331, którego uszkodzenia (przestrzeliny kadłuba i pomostu) zostały wykryte dopiera za dnia. Poza tym na skutek ostrzału ciężko ranny został ObMt Hans Gerstenich. Wkrótce potem po zabezpieczeniu broni i sprowadzeniu pod pokład rannego wykonano manewr zanurzenia, przebywając następnie po wodą do godziny 14:53, kiedy to po wynurzeniu rozpoczęto marsz powrotny do bazy. W międzyczasie ranny członek załogi na skutek odniesionych obrażeń zmarł a jego ciało jeszcze tego samego dnia o 19:20 (kwadrat marynarki CO 5310) zostało pochowane w morzu. W dniu 11 października o godzinie 16:30 (kwadrat marynarki CO 2323) doszło do spotkania U 331 z eskortą, w towarzystwie której o godzinie 21:29 zawinął do położonej w Grecji bazy w Salaminie, kończąc w ten sposób trwający prawie trzy tygodnie patrol (18 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.487 mil morskich na i 164 mile morskie pod powierzchnią.

Patrol 3 (12.11.1941 ? 03.12.1941)
12.11. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 18:00 wypłynął z bazy w Salaminie, by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach misji o operacji HAI dostarczyć na brzeg na wschód od Ras Gibeisa w Egipcie, grupę komandosów z pułku Brandenburg(oficer, 2 feldfebli, 1 podoficer oraz 5 szeregowych), którzy mieli za zadanie wysadzić brytyjski pociąg z zaopatrzeniem a następnie wycofać się na okręt. Po wykonaniu tego zadania U 331 miał następnie zwalczać nieprzyjacielską żeglugę we wschodniej części Morza Śródziemnego. Piętnastego listopada o godzinie 20:20 (kwadrat marynarki CP 7176) z pomostu U 331 na kursie 225? dostrzeżono barkę desantową ale w związku z głównym zadaniem nie wykonano ataku. Następnego dnia o 07:10 (kwadrat marynarki CO 7129) po dotarciu w pobliże afrykańskiego wybrzeża Hans-Dietrich von Tiesenhausen osadził swój okręt na dnie. Wieczorem o 18:14 okręt oderwał się od dna rozpoczynając wynurzenie, po czym będąc już na powierzchni skierował się w stronę brzegu. Ze względu na duże falowanie, które uniemożliwiało dotarcie pontonem na brzeg grupie HAI, po konsultacjach podjęto decyzję o przesunięciu wykonania zadania na dzień następny. Siedemnastego listopada o 18:10 (kwadrat marynarki CP 7426) U 331 osiągnął położoną na wschód od Ras Dibeisa zatoczkę przystępując do wykonania zadania. Ponad godzinę później o 19:16 ponton z członkami grupy dywersyjnej, gościem w postaci radiowca z U 331 oraz zaopatrzeniem odbił od burty okrętu kierując się w stronę brzegu. O 19:46 na pomoście okrętu von Tiesenhausena dostrzeżono na lądzie światło, które zidentyfikowano jako prawdopodobny sygnał oznaczający wylądowanie na brzegu i przystąpienie do wykonywania zadania. Przez całą noc U 331 krążył w pobliżu oczekując umówionego sygnału oznaczającego powrót pontonu. O 04:45 następnego dnia w związku z robieniem się coraz jaśniej U 331 oddalił się do wybrzeża. Pomiędzy godziną 06:33 a 16:00 okręt spoczywał na dnie, po czym o 17:41 wyszedł na powierzchnię, kierując się z powrotem w stronę miejsca gdzie wysadzono na brzeg oddział komandosów. Ze względu na pogorszenie pogody ewentualny powrót grupy na okręt był niemożliwy ale pomimo to do godziny 05:30 dnia 19 listopada pozostano przy brzegu, po czym w związku z brakiem jakiegokolwiek kontaktu z nią skierowano się do wyznaczonego rejonu operacyjnego. Brak kontaktu z oddziałem dywersyjnym spowodowany był faktem, że zanim wykonał on wyznaczone mu zadanie został wykryty i wzięty do niewoli przez Brytyjczyków. W dniu 20 listopada U 331 osiągnął swój rejon operacyjny znajdujący się w pobliżu Raz-Azzas (kwadrat marynarki CO 9135) rozpoczynając następnie jego przemierzanie. Tuż po północy następnego dnia z pomostu dostrzeżono eksplozje bomb oświetlających nad lądem. Dwudziestego trzeciego listopada o 00:00 (kwadrat marynarki CO 6794) nawiązano kontakt wzrokowy z oddalonym o 800 metrów włoskim okrętem podwodnym kierującym się w stronę Bengasi. Dwa dni później 25 listopada o 06:40 (kwadrat marynarki CO 9215) U 331 rozpoczął nieudane podejście w zanurzeniu w stronę dostrzeżonego płynącego z prędkością 25 węzłów niszczyciela. Kilka godzin później odebrano dwie pochodzące z FdU depesze o następującej treści:
?12:55, CO 9312, 1 pancernik, 4 krążowniki, 4 niszczyciele, kurs 300?, średnia prędkość.?,
?13:38, CO 6898, 3 krążowniki, 4 niszczyciele, kurs 300?.?.
W związku z nimi obrano kurs na przechwycenie, co zaowocowało tym, że o 15:00 z pomostu U 331 na kursie 15? dostrzeżono trzy pancerniki. Pięćdziesiąt trzy minuty później okręt wykonał zanurzenie, by kontynuować dalej podejście do celu pod wodą. O 16:24 (kwadrat marynarki CO 6858) po ostatnim sprawdzeniu celów przez peryskop w kierunku dwóch pancerników Hans-Dietrich von Tiesenhausen wystrzelił salwę czterech torped, poczym nakazał zejść na większą głębokość, spodziewając się kontrataków jednostek eskorty. Ze względu jednak na najprawdopodobniej błąd głównego mechanika zaraz po wystrzeleniu ostatniej torpedy górna część pomostu U331 wyłoniła się z wody. Wkrótce potem po 24 sekundach od wystrzelenia torped zarejestrowano odgłos detonacji i dźwięki charakterystyczne dla tonącego okrętu, którym był płynący jako drugi w szyku, trafiony trzema torpedami brytyjski pancernik HMS Barham (31.100 ton). Płynący jako trzeci pancernik HMS Valiant zaraz po trafieniu bratniego okrętu, zmuszony był wykonać ostry skręt w prawo w celu jego wyminięcia. Wkrótce potem z jego pomostu dostrzeżono w odległości 130 metrów wystający z wody fragment kiosku sprawcy ataku, którego początkowo zamierzano staranować a gdy się to nie udało otworzono w jego kierunku ogień z działka kal. 40 mm, który ze z względu na ograniczony kąt obniżenia jego luf nie był jednak celny. W międzyczasie Hans-Dietrich von Tiesenhausen zorientował się, że jego okręt jest widoczny dla jednostek wroga i nakazał całej swojej wolnej od służby załodze przemieścić się na dziób, co poskutkowało i okręt wreszcie zaczął się zanurzać. Po przekroczeniu głębokości A (80 metrów) utracono kontrolę nad opadaniem U 331, którą odzyskano dopiero na głębokości 265 metrów, poczym wysterowano go na głębokość 150 metrów, kontynuując dalej oddalanie się z miejsca ataku. O 16:29 na trafionym pancerniku doszło do eksplozji amunicji w jednej z komór amunicyjnych w wyniku czego poszedł on na dno wraz z 861 członkami załogi. O 18:30 w średniej odległości od okrętu von Tiesenhausena detonowało ca. 26 bomb głębinowych. Ponad dwie godziny później U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni obierając kurs prowadzący do swojego starego kwadratu operacyjnego. W międzyczasie do dowództwa wysłano meldunek z przebiegu ataku z informacją o uszkodzeniu wrogiego pancernika co najmniej jedną torpedą. Następnego dnia o 06:28 (kwadrat marynarki CO 9133) rozpoczęto marsz w zanurzeniu. Po południu o 16:00 (kwadrat marynarki CO 9132) w związku z meldunkiem hydroakustyka o wykryciu pracujących śrub przebywających w pobliżu okrętów Hans-Dietrich von Tiesenhausen zarządził wynurzenie na peryskopową w celu przeprowadzenia lustracji okolicy przez peryskop, co pozwoliło mu nawiązać kontakt wzrokowy z grupą niszczycieli z ataku na które zrezygnował. Tego samego dnia po wynurzeniu ?radio? odebrał specjalną wiadomość o ciężkim uszkodzeniu wrogiego pancernika, co spowodowało na okręcie von Tiesenhausena wybuch radości, bowiem do chwili obecnej nie wiedziano nic o skutkach wczorajszego ataku. Dwudziestego siódmego listopada o 03:17 (kwadrat marynarki CO 6771) po dostrzeżeniu z pomostu U 331 na kursie 0? sylwetki wrogiego niszczyciela, wykonano manewr zanurzenia. Po minięciu wrogiej jednostki o 04:35 okręt von Tiesenhausena ponownie znalazł się na powierzchni. O 06:10 na kierunku wschodnim dostrzeżono sylwetkę niemieckiego okrętu podwodnego, którym był U 559. Wkrótce potem wykonano zanurzenie chowając się pod wodę przed jasno oświetlonym statkiem szpitalnym. W dniu 1 grudnia o 10:55 (kwadrat marynarki CO 6877) przez peryskop dostrzeżono zbliżające się z zachodu dwie szybkie jednostki nawodne, które wkrótce potem zidentyfikowano jako niszczyciele eskortowe. Pięć minut później rzekome dwa okręty przeistoczyły się w cztery, które szybko zbliżały się w stronę pozycji zajmowanej przez U 331. O 11:27 w kierunku jednego z niszczycieli wystrzelono trzy torpedy, które chybiły jednak celu. Wkrótce potem w pobliżu detonowały trzy bomby głębinowe określone przez dowódcę jako jako ciężkie. Po zgubieniu napastników w związku z posiadaniem na pokładzie tylko jednej torpedy G7a oraz odniesionymi uszkodzeniami U 331 rozpoczął rejs powrotny do bazy w Salaminie. Dwa dni później 3 grudnia o 09:00 (kwadrat marynarki CO 2323) spotkano się z eskortą, w towarzystwie której o godzinie 11:30 zawinięto do Salaminy, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2327 mil morskich na i 677 mil morskich pod powierzchnią.

Patrol 4 (14.01.1942 ? 28.02.1942)
14.01. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 15:30 wypłynął z bazy w Salaminie, by zgodnie z otrzymanym, rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę we wschodniej części Morza Śródziemnego. Następnego dnia o godzinie 18:14 (kwadrat marynarki CO 2836) z pomostu U 331 dostrzeżono wybrzeża Krety. Dwa dni później 17 stycznia o 19:00 (kwadrat marynarki CO 5489) okręt von Tiesenhausena osiągnął zachodni narożnik swojego rejonu operacyjnego. W dniu 19 stycznia o godzinie 06:55 (kwadrat marynarki CO 5596) wykonano alarmowe zanurzenie przed dwoma nadpływającymi nieprzyjacielskimi niszczycielami, które wkrótce potem przystąpiły do ataków zrzucając bomby na szczęście w dużej odległości od okrętu. O 09:40 hydroakustyk zameldował o zarejestrowaniu odgłów śrub zbliżającego się niszczyciela, który wkrótce potem wykonał atak. W trakcie jego trwania na polecenie dowódcy okręt zszedł na głębokość A+60 (140 metrów). Niedługo potem w rejonie gdzie przebywał U 331 krążyło pięć niszczycieli, które bez powodzenia próbowały przy pomocy azdyku wykryć jego pozycję. O 18:32 (kwadrat marynarki CO 5681) okręt pojawił się z powrotem na powierzchni rozpoczynając marsz w kierunku wschodnim. W południe dwudziestego drugiego stycznia osiągnięto nowy rejon operacyjny, przypadający na kwadrat CP 7115. Trzy dni później 25 listopada o 18:32 (kwadrat marynarki CP 7115) z pomostu U 331 dostrzeżono cienie płynących kursem zachodnim dwóch jednostek. Ze względu na intensywne światło księżyca Hans Dietrich von Tiesenhausen ograniczył się do śledzenia celu zamierzając go zaatakować po zajściu księżyca. O 22:35 odebrano pochodzącą z U 453 depeszę o następującej treści:
?Ciężko uszkodzony, pozycja CP 7141 U 453.?.
Już następnego dnia o 01:19 odebrano kolejną depeszę tym razem pochodzącą z FdU o następującej treści:
?Przebywające w pobliżu okręty skierować się szybko do CP 7141 i udzielić pomocy.?,
w związku z czym przerwano prowadzonej do tej pory śledzenie celów i obrano kurs na podaną pozycję. O 03:25 na U 331 odebrano drugą depeszę z U 453 o następującej treści:
?Rozpocząłem marsz powrotny z powodu problemów z silnikami, zamierzam o 23:00 osiągnąć CO 5385. U 453.?.
W dniu 27 stycznia o 19:23 (kwadrat marynarki CP 7145) wykonano alarmowe zanurzenie uciekając przed wrogim samolotem, który w wykonanym następnie ataku zrzucił jedną bombę głębinową. Po wynurzeniu mającym miejsce o 22:00 rozpoczęto marsz w kierunku wschodnim. Tego samego dnia z radia dowiedziano się o podaniu przez Brytyjczyków utraty pancernika HMS Barham oraz o odznaczeniu dowódcy Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. O 21:21 odebrano pochodzącą z BdU depeszę o następującej treści:
?Serdeczne gratulacje za Barhama.?.
Tuż po północy następnego dnia o 00:10 odebrano kolejną depeszę tym razem z FdU o następującej treści:
?TIESENHAUSEN ! 3 razy Hurra na cześć naszego pierwszego posiadacza Krzyża Rycerskiego i jego bojowej załogi.?.
Dnia 31 stycznia na U 331 odebrano następną depeszę z FdU o następującej treści:
?U 331, dla Oblt. Frnakena EK I, Streubel od 01.02. Oblt.z.S. Za uczestnictwo w zatopieniu pancernika wszystkim nie odznaczonym żołnierzom EK II.?.
Tego samego dnia o 22:32 (kwadrat marynarki CO 6871) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadpływającymi dwoma niszczycielami. Piątego lutego płynący na powierzchni U 331 (kwadrat marynarki CO 6977) został o godzinie 19:30 zmuszony do alarmowego zanurzenia i trwającego dwadzieścia minut pobytu pod wodą przez nieprzyjacielski samolot. O 01:30 dnia 6 lutego z pomostu okrętu von Tiesenhausena dostrzeżono płynący kursem zachodnim statek szpitalny. Dwa dni później 8 lutego o 03:59 (kwadrat marynarki CO 9235) U 331 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przez dwa nadlatujące samoloty, które w wykonanym następnie ataku zrzuciły dwie bomby głębinowe. Dziewiątego lutego o 15:33 (kwadrat marynarki CO 9212) przebywający w zanurzeniu okręt von Tiesenhausena nawiązał kontakt z wrogą grupą składającą się według identyfikacji dowódcy z krążownika pomocniczego, tankowca, frachtowca i dwóch niszczycieli, którą następnie zamierzano zaatakować. Zanim jednak wystrzelono torpedy U 331 został wykryty i odpędzony od statków przez jeden z niszczycieli. W dniu 12 lutego o 19:20 (kwadrat marynarki CP 7145) o 19:20 na kursie 240? dostrzeżono cienie pięciu jednostek, w stronę których się skierowano. Trzydzieści minut późnej U 331 został wykryty i odpędzony przez nieprzyjacielski eskortowiec zidentyfikowany jako niszczyciel. Trzy dni później 15 lutego na zanurzonym okręcie von Tiesenhausena o godzinie 14:54 (kwadrat marynarki CO 9211) uzyskano kontakt akustyczny z płynącym kursem południowy ? wschód konwojem. Po wynurzeniu mającym miejsce o 15:34 z pomostu U 331 dostrzeżono atakujący konwój pomimo silnego ognia przeciwlotniczego włoski samolot. Dwadzieścia jeden minut później o 15:55 wykonano alarmowe zanurzenie uciekając pod wodę przed nadlatującym dwusilnikowym samolotem, który w wykonanym następnie ataku zrzucił w pobliżu okrętu trzy bomby głębinowe. O 20:20 (kwadrat marynarki CO 9225) z pomostu płynącego na powierzchni od ponad godziny U 331 na kursie 300? dostrzeżono białe światełko w kierunku którego się skierowano. Wkrótce potem dostrzeżono unoszący się na wodzie ponton z pięcioma osobami, którymi okazali się włoscy lotnicy: kpt. pilot Marini, II pilot Angelini, radio Caponi, członek załogi Italo, fotograf Ugo, których następnie podjęto na pokład. Podczas rozmowy z rozbitkami dowiedziano się, że ich samolot został zestrzelony przez trzy myśliwce Curtis zaraz po wykonaniu ataku na wrogi krążownik. Następnego dnia w związku z kończącym się prowiantem o 18:05 (kwadrat marynarki CO 6738) rozpoczęto marsz powrotny do bazy. Siedemnastego lutego o 01:00 (kwadrat marynarki CO 6134) na polecenie dowództwa przerwano marsz kierując się następnie w stronę kwadratu CO 6745. Wieczorem tego samego dnia o 21:22 (kwadrat marynarki CO 9111) przebywający w pobliżu afrykańskiego brzegu U 331 wszedł na mieliznę, z której pomimo wystrzelenia wszystkich torped i wyrzucenia za burtę całej amunicji oraz intensywnego manewrowania silnikami nie mógł zejść. Obawiając się, że to już jest koniec jednostki Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał zniszczyć tajne dokumenty i urządzenia oraz rozpocząć przygotowania do jego wysadzenia. Poza tym nakazał też załodze przygotować się do zabrania na brzeg reszty pozostałego na pokładzie prowiantu. Zanim jednak doszło do wysadzenia U 331 następnego dnia o godzinie 06:05 zsunął się on rufą z mielizny. O 09:17 (kwadrat marynarki CO 6744) wykonano próbne zanurzenie w celu sprawdzenia szczelności kadłuba. W dniu 21 lutego o 09:03 w celu dokonania koniecznych napraw zawinięto do Salaminy, którą opuszczono cztery dni później 25 lutego o godzinie 08:00 z pilotem na pokładzie kierując się na kanał koryncki. O 15:46 zawinięto do Patras, które opuszczono jeszcze tego samego dnia o 17:55. W dniu 27 lutego zawinięto do Messyny, gdzie na pokład podjęto miejscowego pilota. Następnego dnia o 17:22 (kwadrat marynarki CJ 1348) U 331 spotkał się z włoskim trałowcem w eskorcie którego skierowano się do La Spezii, gdzie przybyto prawie dwie godziny później o 19:14, kończąc w ten sposób trwający ponad sześć tygodni patrol (45 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 5.572,8 mili morskiej na i 1.220 mil morskich pod powierzchnią.

W trakcie pobytu w bazie Hans-Dietrich von Tiesenhausen dowiedział się o odznaczeniu go przez Księcia Aosty

Patrol 5 (04.04.1942 ? 19.04.1942)
04.04. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena wraz z U 81 o godzinie 14:00 wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z otrzymanym rozkazem w ramach specjalnego zadania o kodowej nazwie ?Morgenstern? postawić na podejściach do portu w Bejrucie pole minowe, mające składać się z 8 min TMC, które obok zmniejszonej odpowiednio ilości torped zabrano na pokład. Następnego dnia o 12:58 (kwadrat marynarki CJ 5826) doszło do spotkania obu okrętów z U 205, którego dowódca ostrzegł przed brytyjskimi siłami z.o.p.. W dniu 6 kwietnia w związku z chorobą jednego z członków załogi U 331 - Ob.Gfr Kleista o godzinie 09:40 zawinięto do Messyny, gdzie chorego przekazano na brzeg pod opiekę służb medycznych. O 18:00 tego samego dnia wraz z U 81 w eskorcie kutrów torpedowych i samolotów opuszczono Messynę, kierując się w dalszą drogę. Dnia dwunastego kwietnia o godzinie 04:05 (kwadrat marynarki CP 5398) z pomostu U 331 dostrzeżono wybrzeża Syrii. Ponad godzinę później o 05:08 w związku z koniecznością przeprowadzenia prac przy broni minowej i torpedowej Hans-Dietrich von Tiesenhausen zarządził zanurzenie na głębokość 40 metrów. O godzinie 12:45 U 331 wyszedł na peryskopową kierując się następnie w stronę brzegu. W trakcie tego marszu podczas prowadzonej przez peryskop obserwacji okolicy dostrzeżono światło latarni Ras Beyrouth, maszty odległej o 5,2 mili morskiej na południe za nią radiostacji oraz duży ruch lokalnych łodzi i statków żaglowych. Po zapadnięciu ciemności o 19:40 okręt pojawił się z powrotem na powierzchni kierując się w stronę północnego mola portu w Bejrucie. O 22:10 U 331 został oświetlony przez wystrzeloną prawdopodobnie z brzegu rakietnicę co zmusiło Hansa-Dietricha von Tiesenhausena do wydania rozkazu zanurzenia. Ponad godzinę później o 23:17 okręt pojawił się z powrotem na powierzchni obierając w związku z podejrzeniem wykrycia kurs na otwarte wody. Dnia 13 kwietnia o 03:53 (kwadrat marynarki CP 5398) wyminięto dostrzeżony przez wachtowych zbliżający się statek żaglowy. O godzinie 09:30 z pomostu U 331 nawiązano kontakt wzrokowy z frachtowcem ocenianym na ca. 6000 ton, którego jednak ze względu na specjalne zadanie nie zaatakowano. Pomiędzy 16:37 a 18:00 (kwadrat marynarki CP 6178) U 331 spoczywał na dnie znajdującym się w tym miejscu na głębokości 55 metrów. O 21:00 okręt pojawił się z powrotem na powierzchni rozpoczynając z dużą prędkością podejście do portu w Bejrucie. Następnego dnia o 04:56 (kwadrat marynarki CP 6177) płynący na peryskopowej U 331 znalazł się na torze wodnym prowadzącym do w/w portu, po czym w oczekiwaniu na zapadnięcie ciemności osiadł na dnie znajdującym się w tym miejscu na głębokości 53 metrów. Pomiędzy godziną 09:30 a 17:00 na okręcie von Tiesenhausena przeprowadzono operację wyładunku znajdujących się w dziobowych wyrzutniach torpedowych torped i załadunku w ich miejsce ośmiu min typu TMC. Po zakończeniu wszystkich prac pomiędzy 18:45 a 20:09 U 331 pomyślnie wykonał swoje zadanie stawiając pole minowe, po czym po wyjściu na peryskopową obrał kurs prowadzący go na otwarte wody, wynurzając się o godzinie 22:35. W dniu 15 kwietnia o godzinie 09:10 (kwadrat marynarki CP 6179) von Tiesenhausen posadowił swój okręt na dnie znajdującym się w tym miejscu na głębokości 47 metrów, aby dać w ten sposób załodze dziobowego przedziału torpedowego możliwość spokojnego załadunku dziobowych wyrzutni torpedowych wyciągniętymi poprzedniego dnia torpedami. O 17:25 U 331 oderwał się od dna obierając z powrotem kurs na Bejrut zamierzając tym razem zaatakować dostrzeżony poprzedniego dnia cumujący w porcie frachtowiec. Niecałą godzinę później o 18:33 (kwadrat marynarki CP 6178) w kierunku zacumowanego przy wschodnim molo frachtowca wystrzelono jedną torpedę, która detonowała po trafieniu w molo. Zaraz po wykonaniu ataku wycofano się z powrotem na otwarte morze. Jeszcze tego samego dnia odebrano pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?BdU odznaczyło Oblt. STREUBEL i MaschMt. Peitz EK I.?.
Następnego dnia o 01:42 (kwadrat marynarki CP 5662) w kierunku dostrzeżonego wcześniej frachtowca wystrzelono pojedynczą torpedę, którą jednak okazała się być wadliwa. Pomimo tego niepowodzenia kontynuowano pościg za statkiem, w kierunku którego o 03:37 (kwadrat marynarki CP 5665) wystrzelono salwę trzech torped, które jednak ze względu na duży dystans chybiły celu. W godzinach wieczornych tego samego dnia o 21:30 z pomostu przebywającego wciąż pobliżu Bejrutu okrętu von Tiesenhausena dostrzeżono dwa opuszczające port żaglowce. O 23:05 w kierunku pierwszego z nich otworzono ogień z działa kal. 88 mm i karabinów maszynowych. Czternaście minut później o 23:19 zaobserwowano wywrócenie się atakowanego celu. O 23:26 po odnalezieniu drugiej jednostki także i w jej kierunku ogień otworzono, w wyniku którego poszła ona na dno tuż po północy dnia 17 kwietnia (kwadrat marynarki CP 6171). Podczas tego ataku ranny został ładowniczy działa kal. 88mm, któremu zamek odciął jeden z palców. W związku z tym faktem oraz posiadaniem na pokładzie już tylko jednej torpedy Hans-Dietrich von Tiesenhausen obrał kurs na zachód. O godzinie 06:16 (kwadrat marynarki CP 5248) z pomostu U 331 dostrzeżono kolejny żaglowiec w kierunku którego się skierowano. Prawie godzinę później o 07:03 po zbliżeniu się na dystans 200 metrów od celu otworzono w jego kierunku ogień artyleryjski, w wyniku którego poszedł on na dno. W dniu 19 kwietnia o godzinie 07:05 zawinięto do Salaminy, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (15 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 2.399,2 mili morskiej na i 315,3 mil morskiej pod powierzchnią.

Patrol 6 (09.05.1942 ? 21.05.1942)
09.05. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 16:30 w eskorcie niemieckich kutrów torpedowych wypłynął z bazy w Salaminie, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielską żeglugę we wschodniej części Morza Śródziemnego. O 19:24 eskorta zawróciła do bazy zaś U 331 kontynuował już dalej marsz samotnie. W dniu 11 maja o godzinie 07:05 osiągnięto wymieniony w rozkazie rejon operacyjny, przypadający na kwadrat marynarki CO 6755. Cztery dni później 15 maja po odebraniu o godzinie 03:05 (kwadrat marynarki CO 9139) sygnałów naprowadzających nadawanych przez U 565, rozpoczęto operację przeciwko wrogim jednostkom. Dziesięć minut później z pomostu U 331 dostrzeżono cienie zidentyfikowane jako niszczyciel, którego Hans-Dietrich von Tiesenhausen zamierzał zaatakować salwą trzech torped. Ze względu jednak na zmianę kursu oraz zwiększenie prędkości przez przeciwnika z ataku musiano zrezygnować. Wkrótce potem na granicy widoczności z pomostu U 331 dostrzeżono wrogi konwój. O godzinie 04:00 po zmianie kursu przez nieprzyjaciela Hans-Dietrich von Tiesenhausen ostatecznie zrezygnował z pościgu ze względu na dystans go dzielący oraz nadchodzący dzień. Tego samego dnia o 20:12 (kwadrat marynarki CO 9123) odebrano pochodzący z U 83 meldunek o kontakcie w kwadracie CO 9216 z wrogim konwojem. Następnego dnia o godzinie 20:55 (kwadrat marynarki CO 9233) nawiązano kontakt wzrokowy z konwojem, w stronę którego się skierowano z zamiarem jego zaatakowania. Niecałą godzinę później o 21:46 U 331 został wykryty i zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski niszczyciel. W momencie kiedy jednostka von Tiesenhausena znalazła się na głębokości 40 metrów w jej pobliżu detonowały cztery dobrze wycelowane bomby głębinowe. O 21:59 Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał zejść na głębokość A+30 (110 metrów) a wkrótce potem w pobliżu jego okrętu detonowało siedem kolejnych dobrze wycelowanych bomb głębinowych (na skutek bliskich detonacji w kambuzie ujawnił się załodze pasażer na gapę, którym był wystraszony szczur pokładowy). Chcąc uniknąć dalszych ataków dowódca U 331 nakazał zejść na głębokość A+90 (170 metrów) oraz wystrzelić w celu zmylenia prześladowcy trzy pozoratory Bold. O 23:00 w średniej odległości od okrętu detonowało jeszcze pięć kolejnych bomb głębinowych. Po odpłynięciu wrogiej jednostki o godzinie 02:20 dnia 17 maja ciężko uszkodzony w wyniku dwóch pierwszych ataków U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni. Część uszkodzeń w kolejnych godzinach udało się załodze naprawić przy pomocy dostępnych na pokładzie środków natomiast nie możliwe stało się zatamowanie przecieków w rejonie klap wydechów diesla i odpowietrzników balasów oraz usunięcie zacięcia klapy wyrzutni nr III, której nie można było zamknąć. Poza tym wykryto też niesprawność położonego na sterburcie zbiornika szybkiego zanurzania. W związku z w/w uszkodzeniami Hans-Dietrich von Tiesenhausen w dniu 18 maja o godzinie 19:22 zarządził rozpoczęcie marszu powrotnego w kierunku najbliższej bazy. Trzy dni później 21 maja o godzinie 19:25 U 331 zawinął do bazy w Mesynie, kończąc trwający prawie dwa tygodnie patrol (12 dni). Podczas jego trwania przpełynięto1.988 mil morskich na i 275 mil morskich pod powierzchnią.

Ze względu na konieczność wyjścia na kolejny patrol nie wyrażono zgody na marsz do dysponującej lepszym zapleczem technicznym bazy w La Spezii, przeprowadzając na U 331 konieczne naprawy, pozostawiając wciąż niesprawną wyrzutnię nr III i nie do końca sprawny peryskop bojowy. Poza tym w trakcie pobytu w Messynie na brzeg zszedł Mtr.Gfr Hindereder, który w szpitalu miał przejść zabieg chirurgiczny goleni.

Patrol 7 (25.05.1942 ? 15.06.1942)
25.05. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 18:30 wypłynął z bazy w Messynie, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować wrogą żeglugę u wybrzeży Afryki. Następnego dnia odebrano pochodzącą od Dowódcy Morza Śródziemnego depeszę o następującej treści:
?Afrikakoprs przystąpił do ataku. Cel Tobruk. Zadanie dla U-bootów przerwać szlak komunikacyjny prowadzący do i z tego portu. Uniemożliwić ewakuację drogą morską. Przewidywany czas trwania operacji kilka dni. Naprzód.?.
W dniu 27 maja o godzinie 16:43 osiągnięto wyznaczony a przypadający na kwadrat CO 5925 rejon operacyjny, rozpoczynając następnie jego przemierzanie. Następnego dnia o 07:10 (kwadrat marynarki CO 6777) płynący na powierzchni U 331 został zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 13:54 przez atakujący go wrogi myśliwiec. W następnych godzinach okręt von Tiesenhausena jeszcze sześć razy zmuszony był uciekać pod wodę przed atakującymi go samolotami. Dnia 31 maja o godzinie 08:20 (kwadrat marynarki CO 6776) nawiązano kontakt wzrokowy z czterema jednostkami zidentyfikowanymi jako barki do transportu czołgów, w stronę których się skierowano. W mającym miejsce o godzinie 10:48 ataku w kierunku jednej z nich wystrzelono salwę trzech torped, które ze względu na jej małe zanurzenie przeszły pod jej dnem. W godzinach popołudniowych o 16:35 (kwadrat marynarki CO 5999) płynący na powierzchni U 331 został zmuszony do alarmowego zanurzenia przed nadlatującym dwusilnikowym samolotem, który w wykonanym następnie ataku zrzucił serię czterech bomb głębinowych, których detonacje spowodowały krótkotrwałą awarię instalacji oświetleniowej. Tego samego dnia o 18:40 doszło do spotkania i wymienienia się informacjami przy pomocy flag sygnałowych z U 81. Pierwszego czerwca o 17:55 (kwadrat marynarki CO 6777) nawiązano kontakt wzrokowy z brytyjskim statkiem szpitalnym Aba, przed którym schowano się na godzinę pod wodę. Następnego dnia o 06:35 (kwadrat marynarki CO 6777) zamierzano zaatakować dwie dostrzeżone chwilę wcześniej jednostki żaglowe ale zanim zdołano to zrobić musiano się schować pod wodę, uciekając w ten sposób przed wrogimi samolotami. Trzeciego czerwca o godzinie 08:00 (kwadrat marynarki CO 9131) osiągnięto nowy rejon operacyjny, rozpoczynając jego powolne przemierzanie. Następnego dnia o 10:46 (kwadrat marynarki CO 9215) nawiązano kontakt wzrokowy z wrogim konwojem, którego zamierzano wyprzedzić w celu zajęcia dogodnej pozycji tuż przed nim. O 14:45 płynący na powierzchni U 331 został zmuszony do zanurzenia i trwającego do godziny 16:00 pobytu pod wodą przez wrogi myśliwiec. Ponad czterdzieści minut po wynurzeniu (kwadrat marynarki CO 9262) starający się wciąż wyprzedzić konwój okręt von Tiesenhausena został po raz drugi zmuszony do zanurzenia i trwającego tym razem do godziny 18:14 pobytu pod wodą przez dwupłatowy samolot (prawdopodobnie Swordfish). Pomimo tych przeciwności wkrótce po wynurzeniu ponownie nawiązano kontakt wzrokowy ze złożonym z dwóch frachtowców i trzech dozorowców konwojem. Po zapadnięciu zmroku o 21:00 (kwadrat marynarki CO 9389) U 331 przystąpił do ataku odpalając czterdzieści minut później w kierunku dwóch dozorowców salwę trzech torped. Dwie minuty później o 16:42 wykonano alarmowe zanurzenie przed cieniami dwóch kolejnych jednostek, które chwilę wcześniej dostrzegli wachtowi. W trakcie pobytu pod wodą zarejestrowano odgłosy dwóch detonacji, które pochodziły od torped, które kończyły swój bieg. Piątego czerwca o godzinie 06:46 (kwadrat marynarki CO 9319) wymieniono się doświadczeniami z ostatnich dni z napotkanym U 565. Wieczorem tego samego dnia o 19:48 (kwadrat marynarki CO 9135) dostrzeżono w pobliżu dwa niszczyciele o których zameldowano dowództwu. Cztery dni później 9 czerwca o 20:12 (kwadrat marynarki CO 9214) płynący na powierzchni U 331 został zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przed nadlatującym samolotem, który w wykonanym następnie ataku ostrzelał go z broni pokładowej. Następnego dnia o 09:46 (kwadrat marynarki CO 9139) wykonano alarmowe zanurzenie przed nadlatującym samolotem Swordfish, który w wykonanym ataku zrzucił w ślad za zanurzającym się U 331 trzy bomby głębinowe, które detonowały w rejonie rufy powodując, m.in. uszkodzenie elementów szklanych, znajdującego się pomoście żyrokompasu, manometrów, pęknięcie fundamentów sprężarki Junkersa, rurociągu do napełniania torpedowego zbiornika kompensacyjnego oraz obudowy pompy wody instalacji chłodzenia. Poza tym ca. 50 bezpieczników elektrycznych wyskoczyło z opraw a same oprawy zostały uszkodzone . O 13:56 płynący od ponad godziny z powrotem na powierzchni U 331 został po raz drugi w ciągu tego dnia zmuszony do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do 19:19 przez samolot typu Swordfish. Prawie trzy godziny później o 22:02 (kwadrat marynarki CO 9138) odebrano pochodzący z U 81 meldunek o wykryciu w kwadracie CO 9347 płynącego w eskorcie dozorowca pojedynczego frachtowca, w stronę których się niezwłocznie skierowano. W związku z brakiem kontaktu z poszukiwanym wrogiem w dniu 11 czerwca o godzinie 04:00 (kwadrat marynarki CO 9246) Hans-Dietrich von Tiesenhausen zarządził rozpoczęcie rejsu powrotnego. Dwa dni później 13 czerwca o 16:38 zawinięto do Mesyny, którą opuszczono prawie dwie godziny później po uzgodnieniu z Włochami dalszej marszruty. W dniu 15 czerwca o godzinie 08:01 minięto znajdującą się na kursie 90 stopni wyspę Pianos. W godzinach popołudniowych tego samego dnia o 17:00 U 331 wpłynął do bazy w La Spezia, kończąc trwający trzy tygodnie patrol (21 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 3.076,5 mili morskiej na i 529,2 mili morskiej pod powierzchnią.

W trakcie prac remontowych prowadzony w miejscowej stoczni na U 331 zainstalowano drugi włoski podwójny karabin maszynowy Breda, wymontowano szynę transportową z rufowego przedziału, zamontowano nowy odbiornik radiowy oraz nowy drążek sterów głębokości.

Patrol 8 (05.08.1942 ? 10.08.1942)
05.08. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 18:00 wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować płynące z zachodu na Maltę konwoje zaopatrzeniowe. Trzy dni później 8 sierpnia (kwadrat marynarki CH 9115) płynący na powierzchni U 331 został o godzinie 18:45 wykryty i zmuszony do alarmowego zanurzenia przez nadlatujący samolot zidentyfikowany jako Hudson. W momencie kiedy okręt znajdował się na głębokości 20 metrów w jego pobliżu detonowały zrzucone przez nieprzyjacielską maszynę bomby głębinowe, które spowodowały uszkodzenie tylnich sterów głębokości. Wkrótce potem U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni a na polecenie von Tiesenhausena obsadzono wszystkie działka przeciwlotnicze i karabiny maszynowe otwierając w kierunku napastnika ogień zaporowy, który pomimo to wykonał atak ostrzeliwując pomost z karabinów pokładowych, w wyniku czego ranny został IWO Lt Kuhn (postrzał w zadek) i BtsMt Schubert (postrzał lewego ramienia). Dalsze próby ataków zostały odparte przez artylerzystów U 331, który wkrótce potem zszedł pod wodę. O 22:25 (kwadrat marynarki CH 6778) okręt von Tiesenhausena z powrotem pojawił się na powierzchni obierając kurs powrotny do bazy w celu zdania na brzeg rannych oraz dokonania koniecznych napraw. W dniu 10 sierpnia o 07:55 zawinięto do La Spezii, gdzie na brzeg zdano rannych po czym przystąpiono do usuwania uszkodzeń oraz uzupełniania zapasów. Po zakończeniu wszystkich prac dwa dni później 12 sierpnia o 21:00 przeprowadzono trymowanie okrętu po czym dwie godziny później ruszono ponownie na patrol. Dnia 14 sierpnia o godzinie 08:09 (kwadrat marynarki CJ 7494) z pomostu U 331 dostrzeżono rozbłyski eksplodujących w powietrzu pocisków przeciwlotniczych oraz dwa krążące samoloty, w stronę których się skierowano. Ponad godzinę później o 09:14 wachtowi zameldowali o dostrzeżeniu smugi dymu a minutę później topów 3 masztów. O 09:18 Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał zanurzenie na peryskopową w celu wykonania ataku na dostrzeżone jednostki. W trakcie prowadzonej w międzyczasie obserwacji przez peryskop zarejestrowano zygzakowanie wrogich okrętów, które dodatkowo prowadziły ogień przeciwlotniczy. O 10:52 (kwadrat marynarki CJ 7731) U 331 pojawił się z powrotem na powierzchni ruszając w pogoń za płynącym w kierunku zachodnim konwojem. Dwie minuty później wymieniono się sygnałami rozpoznawczymi z dwoma samolotami Ju 88 a niedługo potem z 11 kolejnymi samolotami tym razem typu Ju 87. O 12:56 z pomostu U 331 dostrzeżono na kierunku południowym 4 włoskie samoloty oraz trzy kolejne lecące w kierunku wschodnim. Wkrótce potem dwa z dostrzeżonych samolotów nadleciały nad okręt von Tiesenhausena zmuszając go do alarmowego zanurzenia i pobytu pod wodą do godziny 13:24. Następnego dnia o godzinie 07:00 osiągnięto pozycję wyczekiwania, znajdującą się w kwadracie CJ 7736. Tego samego dnia odebrano też pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Rosenbaum, Reschke, Tiesenhausen w następującej kolejności płynąc równolegle do wybrzeża w kierunku wschodnim do 4? wschód, szukać uszkodzonych jednostek.?.
W dniu 16 sierpnia o 10:44 (kwadrat marynarki CH 9067) z pomostu U 331 dostrzeżono płynący w pobliżu wybrzeża francuski frachtowiec. Tego samego dnia odebrano też drugą pochodzącą z FdU depeszę o następującej treści:
?Reschke, Tiesenhausen uzupełnić zapasy w Mesynie ? cisza.?.
Następnego dnia o 18:00 (kwadrat marynarki CJ 8494) napotkano dwa włoskie statki, z którymi wymieniono pozdrowienia banderami a niedługo potem odebrano trzecią depeszę FdU o następującej treści:
?Rosenbaum, Tiesenhausen zmiana. Nowa ofensywa przeciwko alianckiemu zespołowi w zachodniej części Morza Śródziemnego, 1 pancernik, 1 lotniskowiec, 5-8 innych jednostek.?.
O 22:30 Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał zwiększyć prędkość do całej naprzód i obrać kurs prowadzący bezpośrednio do kwadratu 7688. W dniu 18 sierpnia o 10:53 (kwadrat marynarki CJ 7824) z pomostu U 331 dostrzeżono pływający wrak wodnosamolotu, którym okazała się być meldowana przez U 205 włoska maszyna typu Cant. W tym też czasie nad okrętem zaczął zataczać kręgi samolot Ju 88, który nie odpowiedział na nadany sygnał rozpoznawczy poczym odleciał w kierunku bazy. Następnego dnia odebrano czwartą depeszę z FdU o następującej treści:
?Furious z krążownikiem i 10 niszczycielami powrócił z powrotem do Gibraltaru. Pancernik chybiony. Tiesenhausen obsadzić CH 91. Wolna ręka w atakowaniu wszystkich wrogich okrętów wojennych.?.
Dnia 22 sierpnia o godzinie 12:20 (kwadrat marynarki CH 9185) w odległości 10 hektometrów dostrzeżono francuski frachtowiec P.L.M.21. Kilka godzin później o 17:10 w kwadracie CH 9113 dostrzeżono kolejny francuski statek, którym był Saint Francois. Tuż po północy następnego dnia (kwadrat marynarki CH 8180) minięto dwa płynące w kierunku północnym statki, prawdopodobnie bandery francuskiej. W dniu 29 sierpnia o godzinie 06:55 (kwadrat marynarki CH 9445) obrano kurs zachodni kierując się stronę dostrzeżonego jasno oświetlonego statku, trzydzieści pięć minut później schodząc pod wodę. Dnia 12 września o 07:05 (kwadrat marynarki CH 9274) dostrzeżono dwa statki z zapalonymi światłami pozycyjnymi, którymi okazały się być szwedzkie Yarrawonga i Akka. Pięć dni później o 07:45 (kwadrat marynarki CH 6868) w związku z niskim stanem paliwa (12,2 m3) oraz kończącym się prowiantem Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał obrać kurs na bazę w La Spezia. W dniu 19 września o godzinie 07:45 U 331 wpłynął do w/w bazy, kończąc trwający ponad sześć tygodni patrol (45 dni). Podczas jego trwania przepłynięto 1.882 + 4.456,3 mili morskiej na i 62,3 plus 741,8 mil morskiej pod powierzchnią.

Patrol 9 (07.11.1942 - 17.11.1942)
07.11. U 331 pod dowództwem Hansa-Dietricha von Tiesenhausena o godzinie 11:00 wypłynął z bazy w La Spezia, by zgodnie z otrzymanym rozkazem zaatakować nieprzyjacielskie siły inwazyjne w rejonie wybrzeży Algierii. Od 9 listopada Hans-Dietrich von Tiesenhausen operował w ramach grupy ?Hai? w pobliżu Algieru. Tego samego dnia o godzinie 14:04 U 331 zaatakował w kwadracie marynarki CH 9473, ciężko uszkodzony poprzedniego dnia przez samoloty Luftwaffe, amerykański transportowiec wojska USS Leedstown (9.135 BRT). Z czterech wystrzelonych w jego kierunku torped dwie okazały się celne, powodując jego zatonięcie o godzinie 16:15. Jeszcze tego samego dnia Hans-Dietrich von Tiesenhausen nadał do dowództwa meldunek z przebiegu tego ataku o następującej treści:
?14:14, kwadrat CH 4973 na wodzie o głębokości 29 metrów zaatakowano czterema torpedami dostrzeżony dwu kominowy transportowiec wojska. Trzy trafienia. Bardzo silne odgłosy tonięcia.?.
W dniach 10 ? 13 listopada U 331 nadał do dowództwa trzy kolejne depesze o następujących treściach:
- 10.11. ?Godzina 23:20, nieprzyjaciel w zasięgu wzroku, CH 9443, 2 lotniskowce kurs NW.?,
- 11.11. ?Godzina 20:03 utracono kontakt z meldowaną grupą.?,
- 13:11. ?Dzisiaj rankiem w kwadracie CH 8366, wykryty podczas ataku konwoju algierskiego. Ciężkie bombardowanie. Na skutek uderzenia o dno uszkodzono przednie stery głębokości, którymi nie bez dużego nakładu sił można operować ręcznie. Proszę o krótkie dokowanie.?
Tego samego dnia otrzymano też odpowiedź z FdU o następującej treści:
?Tiesenhausen dokowanie niemożliwe pozostać w swoim obszarze. Wykonywać nakazane działania w zatoce algierskiej. Obsadzić rejon ataku CH 8360.?.
Piętnastego listopada na U 331 odebrano kolejną depeszę z FdU o następującej treści:
?Grupy Hai, Delphin i Wal zostają rozwiązane. Tiesenhausen obsadzić jako rejon ataku CH 8840-8860.?.
Następnego dnia o 08:55 (kwadrat marynarki CH 8310) płynący na powierzchni U 331 został dostrzeżony z pokładu U 755. Siedemnastego listopada przebywający na powierzchni okręt von Tiesenhausena został o godzinie 14:30 (kwadrat marynarki CH 8364) wykryty i zmuszony do wykonania alarmowego zanurzenia przez nieprzyjacielski samolot typu Hudson, który w wykonanym następnie ataku zrzucił serię czterech bomb głębinowych, której spowodowały poważne uszkodzenia baterii akumulatorów oraz zmusiły dowódcę do wydania rozkazu wynurzenia. Wkrótce po pojawieniu się z powrotem na powierzchni dostrzeżono w pobliżu dwa kolejne samoloty typu Hudson, które pomimo prowadzonego ognia przeciwlotniczego wykonały ataki zrzucając na U 331 bomby głębinowe oraz ostrzeliwując go z broni pokładowej. Na skutek trzeciego ataku duża część załogi, która znajdowała się na górnym pokładzie została zrzucona podmuchami eksplodujących w pobliżu bomb do wody i o 15:00 ostrzelana z broni pokładowej przez dwie wrogie maszyny. W momencie kiedy z pomostu U 331 dostrzeżono pięć nadlatujących wrogich samolotów pokładowych (stacjonowały na pokładzie lotniskowca HMS Formidable) Hans-Dietrich von Tiesenhausen nakazał wywiesić białą flagę, chcąc w ten sposób uratować od strat swoją załogę. Mimo wywieszonego znaku poddania kierujący się w stronę wybrzeża okręt został zaatakowany ogniem z działek przez dwa myśliwce Martlet (896 Sqn FAA) a następnie zatopiony pojedynczą torpedą zrzuconą przez samolot Albacore (820 Sqn FAA). Na skutek wszystkich ataków jak i zatonięcia U 331 zginęło łącznie 32 członków załogi a pozostałych siedemnastu unoszących się na wodzie w tym i Hansa-Dietricha von Tiesenhausena zostało uratowanych przez brytyjski niszczyciel HMS Wilson i łódź latającą typu Walrus.

Uwagi:
a.) U 331 podobnie jak U 203, U 351, U 401, U 431 oraz U 651 nie posiadał rufowej wyrzutni torpedowej.

Członkowie załogi U-331 wzięci do niewoli w dniu 17.11.1942 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Bernot Wilhelm (FkMt) 31.01.1917
2.) Brings Hermann (MaschGfr) 23.04.1923
3.) Brunsbach Hans (OMasch) 31.05.1917
4.) Deltow Hans (MaschGfr) 19.01.1921
5.) Fischer Manfred (FkOGfr) 21.01.1922
6.) Fuhrmann Hermann (MtrGfr) 02.09.1923
7.) Günther Rudi (MaschGfr) 24.12.1922
8.) Hartwig Erwin-Alfred-Claus (Lt.z.S) 24.06.1921
9.) Helbig Werner (MaschMt) 21.03.1921
10.) Herb Fritz (MaschOGfr) 16.07.1920
11.) Koslowski Bruno (MtrOGfr) 15.07.1921
12.) Nehls Friedrich-Karl (KpLt) 04.04.1917, Crew of 1937a
13.) Seyda August (FkOGfr) 27.03.1920
14.) Stanzel Franz-Karl (OFahnr.z.S) 04.08.1923
15.) Tiesenhausen von Hans-Dietrich (KpLt) 22.02.1913, Crew of 1934.
16.) Wagener Hugo (OMaschMt) 16.08.1918
17.) Zizikowsky Fritz (MtrGfr) 30.07.1924

Członkowie załogi U-331 polegli w dniu 17.11.1942 (W kolejności alfabetycznej):
1.) Arvidson Karl (MtrGfr) 29.07.1921
2.) Bieneck Friedrich (MaschGfr) 08.05.1922
3.) Engelhaupt Walter (MtrOGfr) 19.03.1921
4.) Fliss Edmund (MtrGfr) 06.01.1921
5.) Flossner Kurt (MaschMt) 05.12.1920
6.) Gensch Richard (OMaschMt) 11.01.1918
7.) Gier Bernhard (MtrOGfr) 07.10.1920
8.) Götze Herbert (MaschMt) 23.10.1919
9.) Graf von Hardenberg Hans-Eberhard (Lt.ing) 03.10.1919
10.) Hintereder Karl (MtrOGfr) 02.04.1922
11.) Koal Ewald (MaschMt) 15.11.1915
12.) Krischer Heinrich (OFkMt) 01.01.1917
13.) Laiter Helmut (MaschGfr) 22.03.1923
14.) Mattert Ernst (MtrOGfr) 26.02.1921
15.) Meier Maximilian (BtsMt) 26.02.1921
16.) Nagelhoff Fritz (MtrGfr) 20.01.1920
17.) Niklas Karl (MaschGfr) 24.04.1923
18.) Peiseler Wolfgang(MaschGfr) 16.02.1922
19.) Richter Egbert (MechGfr) 14.11.1922
20.) Rudeck Karl (MaschGfr) 08.04.1922
21.) Seedorf Egon (MaschGfr) 21.04.1923
22.) Siebelds Gerhard (BtsMt) 13.04.1920
23.) Stemmer Eugen (OStrm) 21.10.1915
24.) Striebe Walter (MaschMt) 13.07.1919
25.) Szcesny Paul (MaschGfr) 07.01.1923
26.) Tyrtania Reinhold (BtsMt) 15.03.1921
27.) Vogel Martin (MechGfr) 26.08.1923
28.) Wagner Herbert (MechOGfr) 05.04.1921
29.) Warstat Willi (BtsMt) 27.08.1918
30.) Weber Heinz (OMasch) 09.11.1913
31.) Weisner/Wiessner Helmut (MaschGfr)
32.) Zielinski Helmut (MaschGfr) 24.11.1921

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay ?Hitlera Wojna U-bootów? tom II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Ritschel Herbert - Kurzfassung Kriegstagebücher Deutscher U-boote 1939 - 1945 Band 7 KTB U 301 - U 374
Rohwer Jürgen: Axis Submarine Successes 1939 - 1945
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1

Cześć
prośba, chciałbym wstawić artykuł z "O.W." 2/2001 (47)o zatopieniu "Barhama" autorstwa Bodo Herzoga, ale pokazuje mi, że za mało znaków. Każdy plik a 10,8 MB, więc oczekiwałem raczej, że mi podpowie, do jakich rozmiarów mam zmniejszyć plik. Co robić?

Pozdrawiam
Michał

Podeślij mi na maila, wstawię je do Twojego postu.

=================================
Update: dodałem załącznik do postu Glasischa

Witam
Zapraszam do zapoznania się z poprawioną i rozszerzoną historią operacyjną U 331.
Pozdrawiam Brodołak