1. Skip to Menu
  2. Skip to Content
  3. Skip to Footer>

U-190 Typ IXC/40

Moderatorzy: Jatzoo, Brodołak

Posty: 1 • Strona 1 z 1

U-190 Typ IXC/40

Postprzez Brodołak » 26.02.09, 07:20

U 190 Typ IXC/40

Stocznia: Deutsche Schiff- und Maschinenbau AG, (AG Weser) Bremen
Numer zamówienia: 1036
Zamówienie: 04.11.1940
Położenie stępki: 07.10.1941
Wodowanie: 08.06.1942
Wcielenie do służby: 24.09.1942
Numer pocztowy: M 49 098

Przebieg służby:
24.09.1942 - 28.02.1943 - 4 Flotylla U-bootów, Stettin (szkolenie załogi)
01.03.1943 - 30.09.1944 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
01.10.1944 - 08.05.1945 - 33 Flotylla U-bootów, Flensburg (okręt bojowy)
12.05.1945 - Skapitulował w zatoce Bulls na Nowej Funlandii.

Dowódcy:
24.09.1942 - 05.07.1944 - KL Max Wintermeyer
06.07.1944 - 12.05.1945 - OL Hans-Erwin Reith

Liczba patroli: 6

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 1 (7.015 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (590 ton)/0

Patrol 1 (20.02.1943 - 30.03.1943)
20.02. U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 6 do 8 marca Max Wintermeyer bez powodzenia operował przeciwko nieprzyjacielskim konwojom w ramach grupy Neuland we wschodniej części Północnego Atlantyku. Po rozwiązaniu tej grupy U 190 został jeszcze w dniu 8 marca przydzielony do nowej o nazwie Ostmark w ramach, której operował przeciwko konwojowi SC-121. Jeszcze tego samego dnia Max Wintermeyer zatopił dwiema torpedami o godzinie 21:55 w kwadracie marynarki AK 3814 marudera z konwoju SC-121 należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd frachtowiec Empire Lakeland (7.015 ton). Od 14 do 20 marca U 190 bezskutecznie operował w ramach grupy Stürmer najpierw przeciwko konwojowi SC-122 a następnie HX-229. Po rozwiązaniu tego zgrupowania okręt Wintermeyera na polecenie dowództwa przekazał paliwo innemu U-bootowi. W dniu 27 marca płynący do nowej bazy U 190 został bezskutecznie zaatakowany w kwadracie marynarki BF 44 przez niezidentyfikowany samolot. Następnego dnia okręt Wintermeyera dwukrotnie stał się celem ataków nieprzyjacielskich samolotów raz o godzinie 00:25 w kwadracie marynarki BF 45 (niezidentyfikowany samolot) i drugi raz o godzinie 11:05 w kwadracie marynarki BF 46 (samolot z 304 Sqn RAF). W dniu 30.03. U 190 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol (39 dni).

Patrol 2 (01.05.1943 - 19.08.1943)
01.05. U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Ameryki Północnej. W dniu 4 maja płynący na powierzchni okręt Wintermeyera został zaatakowany i lekko uszkodzony w kwadracie marynarki BF 45 przez brytyjski samolot z 58 Sqn RAF. W dniu 28 maja zbliżający się do wybrzeży Ameryki Północnej U 190 został zaatakowany i lekko uszkodzony 250 mil morskich na wschód od Cape Henry przez należący do sił USAAF bombowiec B-24 Liberator. Przez cały czerwiec i większą część lipca Max Wintermeyer bez powodzenia operował pomiędzy Cape Hatteras a Bahamami (brak sukcesów spowodowany był intensywnymi patrolami lotniczymi i morskimi). W dniu 19.08. U 190 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie szesnaście tygodni patrol (111 dni).

30.09.1943 U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Lorient, by dwa dni później 1 października wpłynąć do bazy w Breście.

Patrol 3 (07.10.1943 - 15.01.1944)
07.10. U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Breście, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie wybrzeży Brazylii. Po dotarciu w pobliże Brazylii Max Wintermeyer aż do początków grudnia bezskutecznie poszukiwał celów pomiędzy ujściem Amazonki a Natalem. W dniu 15.01. U 190 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający ponad czternaście tygodni patrol (101 dni).

07.03.1944 U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Lorient, do której powrócił następnego dnia.

11.03.1944 U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Lorient, do której powrócił następnego dnia.

Patrol 4 (16.03.1944 - 20.06.1944)
16.03. U 190 pod dowództwem Maxa Wintermeyera wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Południowym Atlantyku. Zgodnie z rozkazem Max Wintermeyer popłynął wraz z U 155 i U 505 (oba typ IXC) na wody zatoki Gwinejskiej, gdzie miał według raportów wywiadu natknąć się na wiele wartych zaatakowania celów. Ponieważ wyznaczony rejon wbrew danym wywiadu okazał się pusty wszyscy dowódcy zameldowali o tym fakcie BdU, które wydało im polecenie udania się w rejon Freetown. W dniu 20.06. U 190 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający prawie czternaście tygodni patrol (97 dni).

Po powrocie z ostatniego patrolu U 190 trafił do stoczni na remont, podczas, którego zainstalowano na nim chrapy.

W dniu 5 lipca obowiązki dowódcy U 190 zdał Max Wintermeyer a jego stanowisko objął dotychczasowy I WO OL Hans-Erwin Reith.

Patrol 5 (17.08.1944 - 04.10.1944)
17.08. U 190 pod dowództwem Hansa-Erwina Reitha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem przedrzeć się przez aliancką blokadę i udać się do nowej bazy operacyjnej okrętu w Niemczech. W dniu 04.10. U 190 wpłynął do bazy we Flensburgu, kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni).

10.02.1945 U 190 pod dowództwem Hansa-Erwina Reitha wypłynął z bazy w Kiel, by pięć dni później 14 lutego wpłynąć do bazy w Horten.

Patrol 6 (19.02.1945 - 14.05.1945)
19.02. U 190 pod dowództwem Hansa-Erwina Reitha wypłynął z bazy w Horten, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Kanady. Zgodnie z rozkazem Hans-Erwin Reith operował najpierw na południe od wybrzeży Nowej Szkocji a od początku kwietnia w rejonie kanadyjskiego portu Halifax. W godzinach porannych dnia 16 kwietnia U 190 zatopił w kwadracie marynarki BB 72 kanadyjski oceaniczny trałowiec HMCS Esquimalt (590 ton). W dniu 4 maja Hans-Erwin Reith nadal przebywający na wodach kanadyjskich otrzymał z dowództwa rozkaz zaprzestania ataków na wrogie jednostki. Pięć dni później 8 maja U 190 odebrał z dowództwa wiadomość o kapitulacji Niemiec oraz rozkaz zawinięcia pod wywieszoną czarną flagą do najbliższej alianckiej lub własnej bazy. W dniu 11 maja Hans-Erwin Reith poddał swój okręt 500 mil od Cape Race na Nowej Funlandii dwóm kanadyjskim korwetom. W dniu 14 maja płynący w eskorcie kanadyjskich okrętów z angielską flagą na maszcie U 190 zawinął do Bulls Bay na Nowej Funlandii, kończąc tym samym trwający ponad dwanaście tygodni patrol (85 dni).

Po krótkim pobycie w Bulls Bay U 190 został przebazowany do Halifaxu. W czerwcu 1945 roku U 190 wraz z U 889, który także poddał się na wodach kanadyjskich został wcielony w skład kanadyjskiej marynarki wojennej. W trakcie lata tegoż roku dawny U 190 obsadzony kanadyjską załogą odbył podróż propagandową po rzece i zatoce Św. Wawrzyńca z postojami w Montrealu, Trois, Revieres, Quebec City, Gaspe, Pictou i Sydney, gdzie był udostępniany do zwiedzania. Po zakończeniu tej podróży dawny okręt Wintermeyera i Reitha został przystosowany do pełnienia roli jednostki ćwiczebnej dla sił zwalczania okrętów podwodnych. W tej funkcji okręt przetrwał do 24 lipca 1947 roku, kiedy to przeznaczono go do zatopienia, jako okręt cel podczas ćwiczeń marynarki wojennej. W dniu 21 października 1947 roku pomalowany w czerwono żółte pasy dawny U 190 został przyholowany w rejon zatopienia trałowca HMCS Esquimalt, gdzie o godzinie 11:00 w ramach operacji „Scuttled” został zatopiony ogniem artyleryjskim i bombami głębinowymi przez niszczyciel HMCS Nootka, trałowiec HMCS New Liskeard oraz ogniem działek pokładowych myśliwców Seafire i Firefly.

Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1
Brodołak
Admiral
Admiral
Moderator Team
 
Tonaż: 1.770.000 BRT

Dołączył(a): 04.01.06, 13:36
Lokalizacja: Piastów

Posty: 1 • Strona 1 z 1

Powrót do Typ IX



Kto przegląda forum

Użytkownicy przeglądający ten dział: Brak zidentyfikowanych użytkowników i 0 gości

cron