U 105 Typ IXB

Stocznia: AG Weser Bremen
Numer zamówienia: 968
Zamówienie: 24.05.1938
Położenie stępki: 16.11.1939
Wodowanie: 15.06.1940
Wcielenie do służby: 10.09.1940
Numer pocztowy: M 22 946

Przebieg służby:
10.09.1940 - 31.12.1940 - 2 Flotylla U-bootów, Wilhelmshaven (szkolenie załogi)
01.01.1941 - 02.06.1943 - 2 Flotylla U-bootów, Lorient (okręt bojowy)
02.06.1943 - Zatopiony w pobliżu Dakaru (pozycja 14.15N, 17.35W) bombami głębinowymi przez francuski samolot Potez-CAMS 141 o nazwie własnej Antares należący do 4 Flotylli FNAF (French Naval Air Forces).

Dowódcy:
10.09.1940 - 06.01.1942 - KL Georg Schewe (KR)
07.01.1942 - 30.09.1942 - KL Heinrich Schuch
01.10.1942 - 29.10.1940 - OL Hans-Adolf Schweichel
29.10.1942 - 02.06.1943 - KL Jürgen Nissen

Liczba patroli: 9

Zatopione/uszkodzone statki handlowe: 22 (123.924 ton)/0

Zatopione/uszkodzone okręty wojenne: 1 (1.546 ton)/0

Patrol 1 (24.12.1940 - 31.01.1941)
24.12. U 105 pod dowództwem Georga Schewe wypłynął z bazy w Kiel, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Na początku stycznia okręt Georga Schewe pełnił funkcję jednostki meteorologicznej. W dniu 9 stycznia U 105 zatopił o godzinie 18:14 w kwadracie marynarki AL 3850 należący do brytyjskiego armatora Ellerman´s Wilson Line Ltd z Hull frachtowiec Bassano (4.843 ton). Pięć dni później 15 stycznia okręt Georga Schewe nawiązał przelotny kontakt ze zmierzającym w kierunku zachodnim konwojem OB-272. W dniu 20 stycznia U 105 odebrał meldunek z samolotu Fw 200 Condor o kontakcie z dwoma wypływającymi na Atlantyk konwojami. Georg Schewe postanowił zaatakować płynący najbliżej jego pozycji konwój, ale mimo poszukiwań nie udało mu się go odnaleźć. Dnia 26 stycznia U 105 zatopił o godzinie 02:12 w kwadracie marynarki AL 6987 należący do brytyjskiego armatora G. Heyn & Sons Ltd z Belfastu frachtowiec Lurigethan (3.564ton). Statek ten należał do konwoju SL-61 i w dniu 23 stycznia został zbombardowany i ciężko uszkodzony przez samolot Fw 200 Condor. W momencie, kiedy Georg Schewe go odnalazł i zatopił, frachtowiec ten był już tylko bezwładnie dryfującym opuszczonym przez załogę palącym się wrakiem. W dniu 31.01. U 105 wpłynął do swojej nowej bazy operacyjnej w Lorient, kończąc trwający prawie sześć tygodni patrol (39 dni).

Patrol 2 (22.02.1941 - 13.06.1941)
22.02. U 105 pod dowództwem Georga Schewe wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Środkowym Atlantyku (rejon pomiędzy Wyspami Kanaryjskimi a Freetown). W dniu 4 marca Georg Schewe potajemnie pobrał ze stojącego w porcie Las Palmas na Wyspach Kanaryjskich niemieckiego tankowca Charlotte Schliemann 70m3 paliwa i prowiant. Trzy dni później U 105 podobnie jak operujący w pobliżu U 124 otrzymał polecenie zaatakowania wykrytego przez pancerniki Scharnhorst i Gneisenau konwoju SL-67. Przy czym oba okręty miały w pierwszej kolejności skupić się na zaatakowaniu i zatopieniu eskortującego konwój pancernika HMS Malaya, który skutecznie blokował działania dwóch niemieckich pancerników. Następnego dnia Georg Schewe zaatakował meldowany konwój zatapiając o godzinie 03:41 w kwadracie marynarki DT 9351 należący do brytyjskiego armatora Houston Line (London) Ltd, London frachtowiec Harmodius (5.229 ton). Wkrótce po tym ataku U 105 został wykryty i zaatakowany przez okręty eskorty. Po trwającym kilkanaście godzin polowaniu okręt Schewego wymknął się prześladowcom. W dniu 16 marca U 105 odebrał meldunek U 106 o kontakcie z konwojem SL-68. Kierując się sygnałami naprowadzającymi wysyłanymi przez okręt Oestena, Georg Schewe nawiązał w dniu 17 marca kontakt z konwojem i w serii ataków jakie miały miejsce w okresie os 18 do 21 marca, zatopił pięć statków:
- 18.03. o godzinie 04:00 jedną torpedą w kwadracie marynarki EJ 3856 należący do brytyjskiego armatora F.C. Strick & Co Ltd z Londynu frachtowiec Medjerda (4.380 ton),
- 19.03. o godzinie 00:24 jedną torpedą w kwadracie marynarki EJ 3254 należący do holenderskiego armatora Koninklijke Rotterdamsche Lloyd NV (W. Ruys & Zonen) z Rotterdamu frachtowiec Mandalika (7.750 ton), będący do 10 maja 1940 roku, kiedy to został zajęty przez Holendrów w Batavii własnością niemieckiego armatora Hamburg Amerika Line noszącym nazwę Nordmark,
- 21.03. o godzinie 00:46 w kwadracie marynarki DT 7653 należący do brytyjskiego armatora Ben Line Steamers (William Thomson & Co) z Leith frachtowiec, Benwyvis (5.920 ton),
- 21.03. o godzinie 00:46 w kwadracie marynarki DT 7653 należący do brytyjskiego armatora The Clan Line Steamers Ltd z Londynu frachtowiec Clan Ogilvy (5.802 ton),
- 21.03. o godzinie 21:59 w kwadracie marynarki DT 8153 należący do brytyjskiego armatora James Nourse Ltd z Londynu frachtowiec Jhelum (4.038 ton).
Dodatkowo dowódca U 105 oprócz w/w potwierdzonych sukcesów zameldował dowództwu o niepotwierdzonym zatopieniu podczas przeprowadzonego w dniu 19 marca ataku frachtowca o tonażu ca. 8.000 ton oraz o uszkodzeniu innego o nieustalonym tonażu. W dniu 29 marca Georg Schewe spotkał się z krążownikiem pomocniczym Kormoran, z którego do 1 kwietnia pobierał paliwo, prowiant oraz 13 torped. W dniu 5 kwietnia U 105 zatopił o godzinie 03:38 w kwadracie marynarki FD 1644 należący do brytyjskiego armatora Larrinaga & Co Ltd z Liverpoolu frachtowiec Ena de Larrinaga (5.200 ton). Niedługo po tym sukcesie Georg Schewe podobnie jak dowódca U 106 - Jurgen Oesten otrzymał z BdU polecenie spotkania się w rejonie Rio de Janeiro z wracającym z Brazylii do Francji łamaczem blokady Lech, którego następnie obaj mieli eskortować. W związku z nowym zadaniem U 105 spotkał się w dniu 8 kwietnia na północny - zachód od St. Paul Rocks z zaopatrzeniowcem floty Nordmark, z którego pobrał paliwo (36m3). Po dwóch tygodniach od otrzymania rozkazu o eskortowaniu łamacza Lech, Georg Schewe otrzymał w dniu 21 kwietnia rozkaz zwalniający go z tego zadania i jednocześnie nakazujący ponowne udanie się w rejon Freetown. W dniu 3 maja U 105 po raz drugi spotkał się na północny-zachód od St. Paul Rocks z zaopatrzeniowcem Nordmark, z którego pobrał paliwo (107m3) i prowiant. W okresie od 5 do 16 maja Georg Schewe zatopił cztery statki:
- 06.05. o godzinie 10:25 w kwadracie marynarki ES 4449 należący do brytyjskiego armatora Dene Shipping Co Ltd z Londynu frachtowiec Oakdene (4.255 ton), który po zgubieniu konwoju OG-59, kontynuował samotnie rejs do Buenos Aires.
- 13.05. o godzinie 07:48 w kwadracie marynarki FD 36 należący do brytyjskiego armatora Ben Line Steamers (William Thomson & Co) z Leith frachtowiec Benvrackie (6.434 ton), który po zgubieniu konwoju OB-312 kontynuował samotnie rejs via Capetown do Beira,
- 15.05. o godzinie 20:29 w kwadracie marynarki ET 72 należący do brytyjskiego armatora Ben Line Steamers (William Thomson & Co) z Leith frachtowiec Benvenue (5.920 ton), który po zgubieniu konwoju OB-314 kontynuował samotnie rejs via Capetown, Bombay do Karachi,
- 16.05. o godzinie 05:48 uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki ET 7133 należący do brytyjskiego armatora Blue Star Line Ltd frachtowiec Rodney Star (11.803 ton), który został dobity dwiema kolejnymi torpedami wystrzelonymi o godzinie 06:20 i 07:46 oraz 91 pociskami burzącymi i 22 zapalającymi kal. 10,5cm.
Tuż przed zatonięciem frachtowca w lufie działa pokładowego 10,5cm eksplodował pocisk raniąc sześciu członków jego obsługi. Cztery dni później 20 maja U 105 spotkał się zaopatrzeniowcem floty Egerland, z którego pobrał 3 torpedy i 100m3 paliwa oraz przekazał najciężej rannego podczas eksplozji pocisku członka załogi. Dnia 23 maja Georg Schewe został powiadomiony drogą radiową o odznaczeniu go przez Führera Krzyżem Rycerskim Żelaznego Krzyża. W dniu 30 maja o godzinie 07:00 wachtowi na pomoście U 105 dostrzegli niezidentyfikowany frachtowiec, którym po okazał się należący do brytyjskiego armatora Monarch SS Co Ltd (Raeburn & Vérel Ltd) z Glasgow frachtowiec Scottish Monarch (4.719 ton), który po zgubieniu konwoju OB-319 kontynuował samotnie rejs do Freetown. Do zauważonego statku wystrzelono o godzinie 15:35 dwie torpedy, które minęły jednak cel. W ponownym ataku wykonanym już w dniu 1 czerwca o godzinie 00:22 w kwadracie marynarki EJ 7135 nieprzyjacielski frachtowiec został trafiony jedną torpedą i uszkodzony. Ponieważ statek nie chciał zatonąć Georg Schewe wystrzelił do niego o godzinie 00:36 kolejną torpedę, która okazała się jednak niewypałem. Dopiero trzecia wystrzelona o godzinie 00:52 torpeda posłała Scottish Monarch na dno. W dniu 13.06. U 105 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający szesnaście tygodni patrol (112 dni).

Patrol 3 (03.08.1941 - 20.09.1941)
03.08. U 105 pod dowództwem Georga Schewe wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę na Północnym Atlantyku. Od 5 sierpnia Georg Schewe bez powodzenia operował na południowy - zachód od Islandii w ramach zgrupowania U-bootów przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. W dniu 11.08. U 105 odebrał meldunek U 501 o kontakcie z konwojem ONS-4, przeciwko któremu następnie bezskutecznie operował. Alianci wiedząc z przechwyconych i odszyfrowanych depesz o tym zgrupowaniu zmienili trasy następujących konwojów: ON-6(F), ON-7(S), ON-8(F), ON-9(S), HX-144, HX-145 i SC-40, dzięki czemu ominęły one niebezpieczny rejon. W dniu 28 sierpnia U 105 został przydzielony do zgrupowania Markgraf w ramach, którego operował na południowy - zachód od Islandii przeciwko nieprzyjacielskim konwojom. Alianci wiedząc o tym zgrupowaniu zmienili trasy następujących konwojów: ON-10(s), ON-11(f) i HX-146. Około 6 września zgrupowanie Markgraf zostało przesunięte około 150 mil na zachód. Alianci wiedząc o tej zmianie po raz kolejny zmienili trasy następujących konwojów: HX-147, ON-12(s), HX-148, SC-43 i SC-44. W dniu 11 września Georg Schewe zatopił o godzinie 16:50 w kwadracie marynarki AD 7195 należący do US Maritime Commission z Waszyngtonu frachtowiec Montana (1.549 ton). W dniu 20.09. U 105 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający siedem tygodni patrol (49 dni).

Patrol 4 (08.11.1941 - 13.12.1941)
08.11. U 105 pod dowództwem Georga Schewe wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem wraz z U 431, U 402 i U 332 patrolować rejon Drogi Duńskiej meldując o jakiejkolwiek większej aktywności dużych okrętów Royal Navy. Zadanie to było związane z planowaną korsarską wyprawą krążownika ciężkiego Admiral Scheer. Po odwołaniu całej operacji w związku z oporami Hitlera i problemami technicznymi krążownika Admiral Scheer, Georg Schewe otrzymał polecenie udania się w rejon Cape Race, gdzie wspólnie z U 43 miał dokonać penetracji kotwicowiska portu St. Johns i Zatoki Conception. Od 19 listopada U 105 operował w ramach grupy Steuben, przeciwko konwojowi OG-77. Trzy dni później okręty tej grupy otrzymał polecenie udania się w rejon położony na zachód od Gibraltaru. W drodze do nowego rejonu operacyjnego jeden z okrętów zgrupowania Steuben U 43 nawiązał kontakt z konwojem OS-12, o którym zameldował dowództwu. Niedługo potem BdU rozkazało pozostałym okrętom zaatakowanie wykrytego konwoju. Po bezowocnym poszukiwaniu celu U 105 obrał kurs na bazę w Lorient, gdzie przybył 13 grudnia, kończąc trwający ponad pięć tygodni patrol (36 dni).

Patrol 5 (25.01.1942 - 08.02. 1942)
25.01. U 105 pod dowództwem Heinricha Schucha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W drodze do swojego rejonu operacyjnego Heinrich Schuch nawiązał kontakt z konwojem SL-98, o którym zameldował dowództwu. W przeprowadzonym o godzinie 23:31 w kwadracie marynarki BE 2784 ataku dowódca U 105 zameldował o zatopieniu dwoma torpedami frachtowca przewożącego amunicję. W rzeczywistości Heinrich Schuch zatopił należący do typu Banff brytyjski eskortowiec HMS Culver (1.546 ton)(1), który jako jeden z pierwszych okrętów eskortowych został wyposażony w odbiornik HF-DF. Na skutek kontrataku pozostałych okrętów eskorty U 105 został poważnie uszkodzony, co zmusiło jego dowódcę do zameldowania dowództwu o konieczności powrotu do bazy. Następnego dnia wracający do Francji okręt Schucha otrzymał z dowództwa polecenie odszukania rozbitków z zatopionego omyłkowo przez U 333 łamacza blokady Spreewald. W dniu 2 lutego U 105 natknął się na dwie łodzie ratunkowe ze Spreewalda, w których znajdowało się: 24 z 60 członków załogi statku oraz 58 z 68 alianckich jeńców. Po zakończonej akcji ratunkowej Heinrich Schuch obrał kurs na bazę oraz zameldował dowództwu o ciężko rannym członku załogi Spreewalda, który potrzebuje natychmiastowej hospitalizacji. W odpowiedzi na ten meldunek dowództwu wysłało na spotkanie z U 105 wodnosamolot Do-24, który tak nie fortunie wodował w pobliżu okrętu Schucha, że urwał skrzydło. Po wyratowaniu jego załogi U 105 kontynuował rejs do Lorient, gdzie przybył 8 lutego, kończąc trwający ponad dwa tygodnie patrol (15 dni).

Patrol 6 (25.02.1942 - 15.04.1942)
25.02. U 105 pod dowództwem Heinricha Schucha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Podczas rejsu do swojego rejonu operacyjnego Heinrich Schuch popełnił błąd nawigacyjny i zamiast płynąć najkrótszą trasą tzw. Wielkiego Koła nadłożył drogi i zanim dotarł w pobliże USA miał ograniczoną ilość paliwa. W trakcie tego rejsu U 105 zaatakował trzy jednostki:
- 25.03. o godzinie 06:09 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki CB 7779 należący do brytyjskiego armatora British Mexican Petroleum Co z Londynu tankowiec Narragansett (10.389 ton), który został dobity kolejną wystrzeloną o godzinie 06:18 torpedą (tankowiec ten był już atakowany o godzinie 04:01 i 04:08 ale wystrzelone za pierwszym razem trzy i za drugim razem dwie torpedy minęły cel),
- 27.03. we wczesnych godzinach bezskutecznie zaatakował w kwadracie marynarki DC 3126 nieprzyjacielski frachtowiec o tonażu ca. 3.000 ton,
- 27.03. o godzinie 09:28 uszkodził jedną torpedą w kwadracie marynarki CA 9945 należący do norweskiego armatora S. Ugelstad z Oslo tankowiec Svenor (7.616 ton), który został dodatkowo trafiony dwoma wystrzelonymi o godzinie 10:35 i 10:57 torpedami. Na skutek ostatniego trafienia tankowiec przełamał się na dwie części, które unosiły się na wodzie i ostatecznie zostały posłane na dno o po trafieniu wystrzelonymi pomiędzy godziną 12:46 i 13:19 pociskami kalibru 10,5 cm (łącznie wystrzelono 76 pocisków).
Około godziny 14:10 tego samego dnia wachtowi na pomoście U 105 dostrzegli na horyzoncie kolejny statek, który po bliższej identyfikacji okazał się być portugalskim frachtowcem o nazwie Cunene. Po sprawdzeniu przynależności państwowej frachtowca, Heinrich Schuch powiadomił jego kapitana o pozycji szalup ratunkowych z zatopionego Svenor. Kierując się tymi wskazaniami Cunene odnalazł rozbitków i w dniu 31 marca dostarczył ich do portu w Filadelfii. Niedługo po ostatnim zatopieniu U 105 dotarł do swojego rejonu operacyjnego położonego w pobliżu Cape Hatteras, gdzie ze względu na szczupłe zapasy paliwa bezskutecznie przez kilka dni poszukiwał celów. W dniu 15.04. U 105 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający siedem tygodni patrol (50 dni).

Patrol 7 (07.06.1942 - 12.06.1942)
07.06. U 105 pod dowództwem Heinricha Schucha wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę u wybrzeży Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. W dniu 11 czerwca płynący na powierzchni okręt Schucha został zaatakowany 130 mil na zachód od Cape Finisterre przez australijski samolot Sunderland z 10 Sqn RAAF. W kilku atakach australijska maszyna zrzuciła sześć bomb głębinowych, dwie tradycyjne oraz ostrzelała U 105 z działek pokładowych. Na skutek tego ataku zostało zranionych 10 członków załogi a sam okręt został ciężko uszkodzony. O tragicznej sytuacji swojej jednostki Heinrich Schuch powiadomił Dönitza, który skierował mu na pomoc cztery inne U-booty. Te jednak nie odnalazły U 105, gdyż ten o własnych siłach dotarł w dniu 12 czerwca do hiszpańskiego portu w El Ferrol.

28.06. U 105 po dokonaniu prowizorycznych napraw opuścił El Ferrol i w eskorcie samolotów Luftwaffe skierował się do bazy w Lorient, gdzie przybył trzy dni później 30 czerwca.

Patrol 8 (23.11.1942 - 14.02.1943)
23.11. U 105 pod dowództwem Jürgena Nissena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Karaibów. W dniu 3 grudnia Jürgen Nissen spotkał się z podwodnym tankowcem U 118 (Typ XB), z którego pobrał 20m3 paliwa. W dniu 14 grudnia U 105 storpedował o godzinie 04:14 w kwadracie marynarki EF 1952 należący do brytyjskiego armatora Henry M. Thomson z Londynu frachtowiec Orfor (6.578 ton), który ostatecznie poszedł na dno o godzinie 09:40. Do czasu zatonięcia statku Jürgen Nissen przebywał w pobliżu przesłuchując jego załogę. Pod koniec roku U 105 spotkał się z U 214, na którego pokład przekazano części zamienne potrzebne do naprawy żyrokompasu. W okresie od 11 do 27 stycznia Jürgen Nissen zatopił trzy statki:
- 12.01. o godzinie 01:00 ogniem z działa i granatami ręcznymi w kwadracie marynarki ED 5956 należący do brytyjskiego armatora żaglowiec C.S. Flight (67 ton),
- 24.01. o godzinie 10:05 dobił dwoma torpedami w kwadracie marynarki DQ 7345 należący do brytyjskiego armatora British Tanker Co Ltd z Londynu wrak tankowca British Vigilance (8.093 ton), który płynąc w konwoju TM-1 został w dniu 3 stycznia storpedowany i uszkodzony przez U 514 (Typ IXC).
- 27.01. o godzinie 09:25 uszkodził dwoma torpedami w kwadracie marynarki DQ 5634 należący do amerykańskiego armatora Waterman Steamship Co z Mobile frachtowiec Cape Decision (5.106 ton), który został dobity trzecią wystrzeloną o godzinie 09:54 torpedą.
Po zatonięciu statku dowódca U 105 przesłuchał jego załogę a następnie przy pomocy działka kal. 2,0 cm i kilkunastu granatów ręcznych zatopił unoszącą się na wodzie transportowaną na pokładzie Cape Decision barkę desantową do przewozu piechoty. W dniu 3 lutego Jürgen Nissen wracając do bazy spotkał się z pomocniczym tankowcem U 504 (Typ IXC), z którego pobrał 40m3 paliwa. W dniu 14.02. U 105 wpłynął do bazy w Lorient, kończąc trwający dwanaście tygodni patrol (84 dni).

Patrol 9 (16.03.1943 - 02.06.1943)
16.03. U 105 pod dowództwem Jürgena Nissena wypłynął z bazy w Lorient, by zgodnie z rozkazem atakować nieprzyjacielską żeglugę w rejonie Środkowego Atlantyku (rejon Freetown). W drodze do swojego rejonu operacyjnego Jürgen Nissen otrzymał w dniu 28 marca polecenie zaatakowania na południe od Wysp Kanaryjskich konwoju RS-3. Po zakończeniu operacji przeciwko konwojowi RS-3 U 105 kontynuował rejs do swojego rejonu operacyjnego, gdzie przybył na początku kwietnia. W dniu 15 maja Jürgen Nissen zatopił o godzinie 20:43 w kwadracie marynarki ET 5997 należący do greckiego armatora Goulandris Bros z Pireusu frachtowiec Maroussio Logotheti (4.669 ton). Po zatonięciu statku U 105 zbliżył się do szalup ratunkowych w celu przesłuchania jeńców. Dodatkowo na rozkaz Jürgena Nissena do niewoli wzięto drugiego oficera statku. Cztery dni później 19 maja U 105 spotkał się z podwodnym tankowcem U 460 (Typ XIV), z którego pobrał 90m3 paliwa, prowiant oraz przekazał na jego pokład drugiego oficera z Maroussio Logotheti. W dniu 2 czerwca w trakcie rejsu powrotnego do Lorient, płynący na powierzchni w pobliżu Dakaru U 105 został wykryty i zaatakowany przez francuski wodnosamolot Potez-CAMS 141 o nazwie własnej Antares należący do 4 flotylli FNAF (Sił Powietrznych Francuskiej Marynarki Wojennej). Atak ten był skuteczny i okręt Jürgena Nissena poszedł na dno wraz z całą załogą.

Przypisy:
(1) Na zatopionym eskortowcu poległ odbywający staż oficer Polskiej Marynarki Wojennej Wojciech Piotrowski.

Członkowie załogi U 105 polegli w dniu 02.06.1943:
Anderka Josef MaschMt 22.10.1920
Bahner Rudolf MaschOGfr 26.05.1920
Barufke Kurt MaschMt 05.02.1920
Baumeister Josef MaschOGfr 30.12.1922
Bochmann Rudolf FkOGfr 01.06.1924
Brühn Helmuth MaschOGfr 01.03.1923
Choroba Josef-Wilhelm MtrOGfr 16.09.1921
Dewart Paul MaschOGfr 20.08.1921
Dewitz Günther Fahnr.z.S 18.10.1922
Dietrich Johann MaschGfr 10.02.1924
Dörenthal Helmut BtsMt 18.03.1920
Dowers Karl-Heinz MechGfr 09.01.1922
Enthofer Paul-Gustav FkMt 24.10.1921
Fassbender Willi MtrGfr 18.09.1924
Fromm Julius MtrOGfr 27.11.1922
Gerlich Gerhard OMaschMt 16.10.1913
Haak Heinz MaschOGfr 07.05.1921
Harländer Heinrich MaschGfr 12.07.1923
Heidel Heinz MaschGfr 14.01.1924
Henschel Werner MaschMt 25.09.1917
Hoffmann Erich OMaschMt 09.03.1915
Ilgner Fritz MaschOGfr 26.07.1923
Jelten Helmut OMaschMt 03.05.1919
Kellputt Werner MaschGfr 01.10.1923
Kern Julius MaschOGfr 09.07.1921
Knolle Heinrich MaschGfr 03.02.1923
Konersmann Franz-Heinrich MtrOGfr 20.10.1920
König Wilhelm MtrGfr 20.08.1923
Kramer Kurt-Ernst Fahnr.z.S 30.12.1923
Krämer Gerhard MaschOGfr 08.03.1921
Kröger Hans-Emil OMaschMt 25.07.1918
Kutschera Josef MaschOGfr 31.08.1923
Leeling Gerhard OFkMt 10.11.1917
Lindenau Willi StOMasch 08.05.1913
Marschall Günter FkOGfr 01.09.1922
Mehren Wilhelm OMasch 10.07.1914
Mielke Gerhard MechGfr 20.12.1923
Moll Willi MechMt 28.09.1919
Moors Erich MaschOGfr 10.03.1923
Nagorski Heinz-Josef BtsMt 08.01.1920
Nissen Jürgen KpLt.01.04.43 28.05.1916
Osthus Heinz MtrOGfr 15.11.1923
Owsianny Edmund MtrOGfr 11.10.1923
Palm Georg MtrOGfr 04.01.1920
Perschke Heinz MtrOGfr 14.11.1923
Schonborn Gerhard Btsm 21.03.1914
Seelisch Gerhard OLt.z.S 07.02.1912
Seelmann Johann-Anton StOStrm 03.07.1911
Stahl Hans KpLt.ing 03.05.1913
Throne Gerhard MechOGfr 27.04.1920
Uschmann Wilhelm MtrGfr 05.10.1923
Wiegand Werner MtrGfr 13.11.1923


Bibliografia:
http://uboat.net
www.ubootwaffe.net
http://uboatarchive.net/BDUKTB30269.htm
http://www.wlb-stuttgart.de/seekrieg/chronik.htm
http://www.u-boot-archiv.de/
http://www.u-historia.com/
Blair Clay - Hitlera Wojna U-bootów tom I i II
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die U-boot-Kommandanten tom 1
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Der U-Boot-Bau auf Deutschen Werften von 1935 bis 1945 tom 2
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Erfolge von September 1939 bis Mai 1945 tom 3
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Deutsche U-Boot-Verluste von September 1939 bis Mai 1945 tom 4
Busch Rainer/Röll Hans-Joachim: Der U-Boot-Krieg: Die Ritterkreuzträger der U-Boot-Waffe von 1939 bis Mai 1945 tom 5
Trojca Waldemar - U-bootwaffe 1939-1945 cz. 1, 2, 3
Wynn Kenneth U-Boot-Operationen im Zweiten Weltkrieg Einsatzgeschichte U1-U510 tom 1